مولفه‌های زیبایی شناسی در فیلم‌های کلاسیک

پایگاه خبری نمانامه: اهمیت فیلم‌های کلاسیک جدای از مولفه‌های زیبایی شناسی‌، تعلق خاطر مستمری‌ست که دوستداران سینما به آنها دارند. این‌ ویژگی باعث می‌شود که هر خبر و خاطره‌ای از آن اثر کلاسیک، شنیدنی و خواندنی شود.
فیلم کلاسیک «پدرخوانده» یکی از این فیلم‌هاست که هرازگاهی رسانه‌ها را وامی‌دارد تا با انتشار عکس یا مطلبی، ضمن یادآوری خاطرات، ادای دینی هم به این ساخته فرانسیس فورد کاپولا کنند.
نخست، عکس مارلون براندو بازیگر بزرگ سینماست که با گریمی خاص نقش «دُن کورلیونه» را ایفا کرد.
سایت legends.inc در این‌مورد نوشت: «مارلون براندو می‌خواست که دون کورلیونه را شبیه یک سگ «بولداگ» بکند، برای همین زمان اجرای تمرین، در لپ هایش پنبه گذاشت. برای فیلمبرداری هم او قطعه‌ای مخصوص سفارش داد که توسط یک دندان‌پزشک درست شده بود و براندو آن را درون دهان خود قرار داد!
این وسیله هم اکنون در موزه تصاویر متحرک در کویینز شهر نیویورک در معرض دید همگان قرار دارد.
اما خبر دوم مربوط به یادآوری خاطره‌ای دیگر از «پدرخوانده» است؛ رستورانی که مایکل کورلیونه برای نخسیتن بار آدم می‌کشد!
سایت vintagemoviestars با انتشار عکس‌هایی از پشت صحنه این سکانس در مورد آن نوشته: «پشت صحنه سکانس به یاد ماندنی رستوران در «پدر خوانده» سال ۱۹۷۲.
قبل از شلیک مایکل کورلئونه به سولوزو و مامور فاسد پلیس مک‌کلاسکی، صدای سوت قطار در پس زمینه شنیده می شود.
این صدا توسط والتر مورچ، صداگذار فیلم، اضافه شده است. او در گفت‌و‌گویی با بی بی سی، این صدا را «آهنگی که سلول‌های عصبی مایکل قبل از کشیدن ماشه می نوازند» توصیف می کند!