آسیب شناسی «آزار جنسی» سینماگران زن

به قلم: جبار آذین

نمانامه: این روزها، فضای رسانه ای و اجتماعی و فرهنگی «فرهنگ وهنر» و بویژه سینمای ایران، به دلیل اعتراض های فردی و گروهی خانم های هنرمندی که به دلیل ناسالم بودن فضا و محیط های فعالیت های سینمایی و فرهنگی و نفوذ هنرمندنماها و کاسبکاران که به دنبال کسب ثروت و شهرت و ارضای شهوت و هوا های نفسانی، از غفلت برخی مسوولان و هنرمندان – بخصوص در سال های پیشین – سوء استفاده کرده و وارد دنیای معنوی هنر و هنرمندی شده اند، دچار آسیبهای انسانی و اخلاقی و جنسی و شغلی شده اند، سخت ملتهب و تاسف برانگیز بود.

اعتراض امروز این خانم ها و دیگران در دوران ضعف فرهنگ و سلطه ثروتمداری و شهرت طلبی، به بخشی از فسادهای موجود سینما و حوزه های فرهنگ، معلول و عارضه های نبود ایمان و معنویت و اخلاق و خرد و سلامت در عرصه های هنر است.

گرچه درمیان اهالی هنر و قلم و سینما و مسوولان فرهنگی، انسان های باورمند و متعهد و متدین و محترم کم نیستند، ولی حضور و نفوذ قدرتمند باندهای مختلف مافیایی، پولشویان، گذشته گرا و دوستداران غرب و آلوده کردن فرهنگ و اقتصاد و مناسبات جاری فرهنگ و هنر و سینما، مانع فعالیت تاثیرگذار آن ها و ایجاد اصلاحات مناسب و شایسته در این عرصه ها شده است.

با آنکه، رخنه مفسدان مالی و فرهنگی و هنری به عالم هنر و فرهنگ و سینما محدود نشده و دیگر ارکان اجتماعی ازجمله اقتصاد را هم بیمار کرده است، اما به علت جایگاه و نقش و سهم هنر و سینما و فرهنگ و صدا و سیما، در این بخش، بیشتر جلوه گر شده و به چشم می آید. دوری از مردم و اعتقادات ایمانی و گریز و دور زدن قانون و خدشه دارشدن حریم و حرمت ارزشها و آرمان ها و عدالت محوری و بی توجهی و سکوت و مماشات گروه هایی از اهالی سینما و هنر از عناصر بروز و تداوم فساد و ابتذال در این اوضاع است. این رخدادها، در سطوح مختلف و بخصوص فرهنگ و هنر تازگی ندارد و بارها چنین رویدادهایی دیده و شنیده شده، لیکن نادیده انگاشته شده است. اکنون هم که گوشه ای دیگر از ناسالمی فضای سینما نمایان تر شده است، چهار گروه در برابر آن با چهار روش، موضع گیری کرده اند.

نخست؛ گروهی از سینماگران با نگرانی از بی آبرو شدن شدن سینما، بازشدن پای وزارت ارشاد و قانون برای برخورد با معضلات و فساد های مالی و اخلاقی و کاری سینما و هنر، موافق سکوت در این ارتباط هستند، غافل از اینکه سکوت آنها زمینه ساز مصونیت فاسدان سینما و تداوم دست اندازی های غیراخلاقی و غیر شرعی و غیرقانونی آنها شده و می شود و دیگران را هم به انجام فساد در سینما ترغیب می کند.

دو؛ عده ای از افشای نادرستی های فرهنگ و سینما وحشت دارند، اینان، همان مفسدان و سود بران سینما هستند.

سه؛ کاسب کاران و وابسته ها و حامیان مفسدان ثروتمند و قدرتمند سینما

چهارم: نامدیران که به رغم شعار انقلابی دولت، مبتنی بر مبارزه با فساد و برقراری عدالت، برای سرپوش ناتوانی های خود، خواهان مسکوت ماندن ابتذال ها و کج روی ها در هنر و سینما هستند.

این همه نشانگر سالم نبودن اقتصاد، فرهنگ و مناسبات حاکم بر فرهنگ و هنر و سینما و نیازمندی آن به سالم و پاکسازی از آلودگی ها است. نگارنده سال ها  و در صدها یادداشت بر ایجاد اصلاحات معنوی و فرهنگی در فضای فرهنگ و هنر و سینما و نجات کشور از فرهنگسوزی و حفظ و اشاعه فرهنگ ایرانی اسلامی تاکید کرده و حل مشکلات سینما را توسط خانواده فرهنگ و هنر و سینما به یاری مسوولان متعهد فرهنگی، تاکید کرده ام، اما تداوم بیراه ها و گسترش معضلات و ابتذال نشان می دهد که آنها در انجام وظایف و تعهدات خود موفق نبوده اند.

نبود ایمان، اخلاقیات و فرهنگ و خداپرستی و مردم دوستی از عوامل بروز مشکلات و مفسده ها و تولیدات نازل و بازاری امروز سینما و هنر و فرهنگ کشور و راه حل آن، انقلاب فرهنگی و ایمانی و تخصصی و خردمندانه اهالی متعهد هنر و قلم و مسوولان دلسوز است.