به قلم: جبار آذین
پایگاه خبری نمانامه: گاه برخی فیلم های ایرانی، به دلیل مضامین و محتوا های انسانی و پردازش هنرمندانه و لطیف و عاطفی موضوع های اخلاقی و جهانشمول، ازسوی علاقه مندان به فیلم و سینما، گرچه کمتر در ایران، ولی بیشتر در جهان مورد توجه و استقبال قرار می گیرند و شرایطی فراهم می شود تا آن آثار در جهان دیده شوند. صد البته این نوع فیلم ها با تولیدات سیاه نما که نمایشگر تخریب و ویرانی کشور و منتخب سیاسیون سینمایی و مالک هالیوودها هستند، متفاوت اند.
فیلمهای انسانی و فرهنگی زنده یاد عباس کیارستمی از گونه نخست بودند .در همین امتداد سوژه های انسانمدار فیلم مجید مجیدی”خورشید”هم این امکان رایافت که در جشنواره معروف و نیز و جهان دیده شود. تماشای این فیلم و دیگر آثارمعتبر ایرانی در کشور های مختلف و کسب عناوین و جوایز،سبب ساز اعتبار و آبروی جهانی برای سینمای ایران -با آنکه دچار هزار و یک بیماری در داخل است!-می شود. کوشش دوستداران جهانی فیلم های مجیدی که پیشتر هم حضور و دریافت جوایز خارجی را تجربه کرده اند، برای نمایش جهانی آن، با واکنش های تند سیاسی و تبلیغاتی دستگاه های تبلیغاتی و ضد فرهنگی و ضد ایرانی غرب بویژه آمریکا و همپا لگی هایش روبرو شده است.
آنها به بهانه مواضع وسخنان وطن پرستانه، ایرانی، ملی و ضد امپریالیستی مجیدی که تحریم های آمریکا ضدایران رامحکوم کرده است، او وفیلم خورشید را تحریم کرده اند و تلاش می کنند تا این فیلم واقعگرای مردمی نتواند در دنیا مطرح شود. تحریم مجیدی، در واقع تحریم فرهنگ و سینمای ایران است و بدیهی اینکه، سینماگران کشور باید درکنار او و در صف مخالفان تحریم ها و مردم باشند، مگر آنکه چون همیشه سیاست و قدرت وثروت، پادر میانی کرده و باایفای نقش مهار کننده، گروه هایی ازسینماگران اهل مماشات و معامله را از صفوف متحد سینماگران مخالف تحریم ها خارج سازد. حضور جهانی خورشید، حاصل کار هنرمندانه مجید مجیدی و گروه او است و نه لابیگری مدعیان سیاست و فرهنگ و سینما و برجام! لذا سینماگران ایران باید تکلیف خود را مشخص کنند. آیا در کنار مجید مجیدی و سینمای کشور و مقابل تحریم ها ایستاده اند، یا در کنار آمریکا و تحریم ها در برابر سینمای ایران و ملت ایران، قراردارند! به یادآوریم که جای اهالی فرهنگ و هنر و سینما در صف محکوم کردن اهانت نشریه فرانسوی به مقدسات خالی است
ارسال دیدگاه
در انتظار بررسی : 0