به قلم: جبار آذین
نمانامه: مسوولان حوزه های مختلف بویژه سینما که امروز تنها یادی از آن باقیمانده است، باید گوش شنوا داشته و نقدپذیر باشند و بیاموزند که ناکارآمدی،غفلت،ناتوانی و کم کاری خود بخصوص در عرصه فرهنگ را به حساب زرنگی و قدرت، شیطنت و مکاری دشمنان کشور و ایران ستیزان نگذارند. آنها باید بدانندکه دشمنان ایران و ایرانیان، هر چه قوی، مکار و غارتگر و فاسد باشند، اگر ما در تمام زمینه ها قدرتمند و قدر و استوار بوده و دست هایمان پر باشد و در جهت برقراری عدالت و نابودی فقر و فساد و فحشا و بی عدالتی بکوشیم و در این حیطه ها دارای برنامه و هدف باشیم و اقتصاد و سیاست و فرهنگ مقتدر و بالنده و شکوفا داشته باشیم و سوراخ ها و روزنه های نفوذ از ما بهتران داخلی و خارجی را ببندیم، هرگز هیچ موجودی نمی تواند،کمترین آسیبی به کشور و ملت رساند.
این مهم صرفا با شعر و شعار محقق نمی شود و تبلیغ و ترویج مقوله های وحدت و وطن پرستی، وقتی هزاران منفذ نفوذ برای رخنه وجود دارد، انجام شدنی نیست. سال ها و بارها گفتیم و نوشتیم و این مسایل را با صدای بلند متذکر شدیم و یادآور شدیم که در سینمای بعد از انقلاب، حتی یک فیلم انقلابی و ضد امپریالیستی و فیلمی که حافظ و مبلغ فرهنگ غنی کشور و دستاوردهای جامعه باشد، تولید نشده و این نقص بزرگ را باید به یاری هنرمندان توانا و کار بلد، مدیران با دانش و متخصص، منقدان کارشناس، رسانه ای های فعال و دلسوزان فرهنگ و هنر و سینما، جبران کرد، ولی متاسفانه نه فقط این نظریه های تحلیلی و کارشناسی شنیده و اجرایی نشد که به مرور آن چیزهایی هم که به همت اهالی هنر و قلم حاصل شده بود از کف رفت. به رکود تولید در سینما، نابسامانی اکران، بی دانشی و متخصص نبودن برخی مدیران، بیکاری و خانه نشینی و دور شدن به ناچار هنرمندان از فضاها و فعالیت های هنری، هدر رفت بیت المال و… در سینما و هنر و فرهنگ بنگرید تا تاسف باری اوضاع را به درستی دریابید.
زمانی که ایران ستیزان با تولید انواع فیلمکهای تبلیغاتی و مخرب هالیوودی، صهیونیستی و اروپایی، هجمه های گسترده ضدایران را آغاز کردند و به یورشهای فرهنگی خود افزودند، هشدار دادیم و از ضرورت قدرتمند شدن فرهنگ و تولید فیلم و سریالهایی که پاسخگوی حملات دشمنان و مخالفان باشد،گفتیم و نوشتیم، اما… امروزهم به رغم مواردی از تلاش های سختکوش اهالی هنر و قلم و چند مدیر متعهد با آنکه همچنان نبود دانش و تخصص و تعهد،حجاب دیدن و شنیدن و اجرایی کردن برنامه های مهم و بزرگ فرهنگی است، باز هم صادقانه، دلسوزانه و متعهدانه می گوییم و می نویسیم تا شاید کسانی به خود آیند و به فکر چاره افتند.
امروز متاسفانه نه تنها از تولید فیلمهای انقلابی، ملی و ضدامپریالیستی خبری نیست، بدون تعارف، ملاحظه محافظه کارانه و مماشات دروغین، باید اذعان کرد که در اداره و حفاظت فرهنگ کشور درمانده ایم و دست هایمان خالی است و همچنان به جای مسلح و مجهز شدن به موشکهای تدافعی فرهنگی، دلمان رابه شعار گویی و صدور بیانیه وسخنرانی ضدتهاجم گسترده ایران ستیزان خوش کرده ایم. آقایان! تغییر و تحول بنیادین فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی به معماران و متخصصان متعهد و معماری نوین نیاز دارد. هنوز هم نمی خواهیم به خود بیاییم؟!
ارسال دیدگاه
در انتظار بررسی : 0