خیزش فرهنگی با…

با قلم: جبار آذین

پایگاه خبری نمانامه: حرکت فرهنگی، اجتماعی و سیاسی بدون سابقه و بزرگ و مهمی در میان اهالی فرهنگ و هنر درحال شکل شکل گیری است. انگیزه اصلی این خیزش، اظهار نظر وزیر ارشاد پیشنهادی آقای رییسی است.

پیش از شروع این حرکت در یادداشتی از اینکاره نبودن آقای اسماعیلی و اینکه حتی اگر اینکاره هم باشد در برابر مخروبه های ساخته شده در جای جای فرهنگ و هنرکشور از او و دیگر سیاسیون حزبی کاری ساخته نیست، نوشتم. ولی به جز سلامت اندیشان فرهنگ و هنر، اکثریت، همچنان مهر سکوت بر لب زدند. بااینهمه نظرهای تند غیر کارشناسی آقای اسماعیلی، در میان اهالی فرهنگ و هنر، ولوله برانگیخت و یکباره افراد و گروه های مختلف با موضع گیری در مقابل نظرات وزیر پیشنهادی ایستادند.

تجربه فعالیت ها و حرکتهای فرهنگی و اجتماعی در کشور ما نشان داده که به هنگام بروز چنین رخدادهایی، امواج به راه می افتد و دوغ و دوشاب قاطی شده و فرصت طلب ها و منافع پرستان با سو استفاده از موج های به وجود آمده، برای گل آلودکردن اوضاع و صیدماهی های خود، حرکت درست انتقادی و اعتراضی را از مسیر مطالبه عدالتخواهانه منحرف کرده و به سوی امیال خود سوق می دهند.

اکنون هم چنین رویدادی درحال اتفاق است و کاسبان فرهنگی و هنرمندنماها و سیاسیون اهل باد با شلوغ کردن و نمایش ظاهرخود به شمایل اعتراض کننده های فرهنگی، سمت و سوی اعتراض فرهنگی را به طرف مغازه های سوداگری می برند.

نمی دانم از خیزش قابل تامل و منقدانه کنونی اهالی هنر و فرهنگ، بعد از سالها سکوت آنها و کوشش های امثال من به عنوان لشکر یکنفره برای بیداری فرهنگی در جهت اصلاح اساسی اوضاع هنر و فرهنگ کشور و با توجه به حضور و نفوذ و شیطنت سودجویان هنرمندنما که شک نکنید، چنانچه سبیلشان چاق شود، شلوغ بازیهای امروزشان رنگ می بازد و چون همیشه به چاکری/ مخلصی سرمایه و سیاست می روند، خوشحال باشم یا ناراحت.

درهرحال بر این باورم که، آقای اسماعیلی و هر کس دیگر در مقام وزیر ارشاد و سایر وزراء که به جای ملت و فرهنگ و تخصص از محافل سیاسی گزینش شده اند، امید بخش نیستند و از آنجا که قرار است هر سه قوه با همسویی، در کنار دولت جدید باشند، این خیزش به نتیجه مطلوب نخواهد رسید و به دلیل انحراف از مسیر نقادی سلامت فرهنگی و اعتراض به حق عدالتخواهانه، توسط فرصت طلبان و سوداگران و هنرمندنماها، دربرابر سیاست و  ثروت، زانو خواهد زد. با این همه، خیزش کنونی را، همین اندازه که سبب بیداری و حرکت عدالتخواهانه فرهنگی و اجتماعی شده باید به فال نیک گرفت.