به قلم: جبار آذین
به یاد بازیگر بزرگ ایران، زنده یاد محمدعلی کشاور
پایگاه خبری نمانامه: استاد محمدعلی کشاورز، بازیگر ارزشمند تاتر، تلویزیون و سینمای کشور با کارنامه ای درخشان از بازیگری و زندگی شریف هنری و انسانی، به کاروان هنرمندان مهاجر پیوست. او از نسل بازیگران توانمند، کوشا، مجرب و تاثیر گذار هنرهای نمایشی و تصویری ایران بود که با سالها کار و ممارست، توانایی ها و قابلیت های خود را به ظهور رساند و در صف بازیگران مانا واسطوره ای کشور ایستاد.
بازیگرانی که افزون برای استعداد و توانایی، دارای خلاقیت در ارائه بازی و نقش آفرینی بودند و با بازی های خوب خود، نقش هایی ماندگار در کتاب قطور هنر بازیگری ایران به جای گذاشتند. هنرمندانی مانند زنده یادان جمشید مشایخی، عزت الله انتظامی، داوود رشیدی و در ادامه هنرمندانی چون خسرو شکیبایی و.. با آسمانی کشاورز، از نسل بزرگ بازیگران کشور تنها استاد مسلم بازیگری که عمر با عزتش طولانی باد علی نصیریان در مقام پرچمدار این سلسله باقی است.
افزون بر هنرمندان یاد شده، سینمای ایران ، چهره های تکرار نشدنی و به یادماندنی دیگرهم در قالب بازیگربه سینما اهدا کرده است. بازیگرانی که صرف نظراز میزان دانش و توانایی بازیگری، سال ها به گردش چرخ سینما مدد رساندند و برخی بازیهایشان، آنها را در یادها و خاطره ها ماندگار کرد.
هنرپیشه هایی مانند: زنده یادان محمدعلی فردین، ناصرملک مطیعی، رضا بیک ایمانوردی و…. و دهها هنرمند در مقامهای کارگردان، فیلمبردار، فیلمنامه نویس و..که هرکدام در زمانه خود، دارای شهرت، اعتبار موقعیت و قدرت و جایگاه مردمی بودند. یکی از دلایل مهم ماندگاری اسطوره های بازیگری کشور و بویژه گروه نخست، شهرت آنها به زندگی هنری و خانوادگی و اجتماعی شرافتمندانه است که بر ارج واحترام آنها نزد مردم افزوده است. سفرکردگان هنر به راستی هنرمند و مردمی بودند. درست برخلاف اغلب نابازیگران کنونی سینما و تلویزیون که نان، رابطه و پول و پارتی و شکل و قیافه خود را می خورند و به غلط توسط عوامل رسانه ای خود به عنوان ستاره و سلبریتی شهرت یافته اند. بدون آنکه ازهنر و تعهد و شرافت هنری و زندگی، بهره ای داشته باشند. امثال اینان در میان سایرهنرمند نماها، نامدیران و نامسوولان فرهنگی و هنری، رسانه ای و سیمایی و سینمایی فراوان اند. بد نیست اینان که برای رسیدن به ثروت و شهرت و لذت ازهیچ اقدام گریزان نیستند، اندکی از سرعت خود در جاده هنر بکاهند و به پشت سر و جلوی خود بنگرند و ببینند که حتا بزرگان هنر هم با تمام شهرت و مقام، رفتنی هستند، چه رسد به آنها که در برابر عقابهای هنر پشه اند. آنها اگر از انسانیت و فرهنگ و هنرنشان دارند، زندگی هنری و سفر اخروی هنرمندان بزرگ را مد نظر قرار دهند و مست و مدهوش قدرت و ثروت و شهرت و شهوت در جاده هنر نتازند!
ارسال دیدگاه
در انتظار بررسی : 0