به قلم: جبار آذین
وقتی مردم، خود، زندگی، دغدغه ها، مشکلات و خواسته ها و آمال و آرمان هایشان را در برنامه های سطحی و کپی شده از روی ماهواره های خارجی و سریال های متوسط و زیرمتوسط و بد تلویزیون نمی بینند، چرا باید وقت و عمر خود را صرف تماشای تولیدات نازل آن کنند. جالب آنکه تلویزیون که در اوج ناتوانی در برنامه سازی وطنی مناسب با فرهنگ جامعه و تولید سریال های ملی و مردمی جذاب، در ریزش مخاطبان و گرایش روز افزون قشرهای مختلف مردم ، بخصوص جوانان، به ماهواره های خارجی، نقش خود را با کمال قدرت و امکانات! ایفا کرده است، در انواع نظر خواهی هایی که مدعی است، عوامل خود از مردم به عمل آورده اند، با ارقامی غیر واقعی و غیرمعمول و نادرست، ادعا دارد که فلان و بهمان درصد مردم، تلویزیون و سریالها و برنامه های آن را تماشامی کنند.
این نوع آمار و ارقام و نظرسنجی ها به هیچ عنوان قابل اعتماد و موثق نیستند، چرا که واقعیت های جامعه، چیزهای دیگر نشان می دهند که نمایشگر آمار سازی و نادرستی ادعاها و نظرسنجی های صدا و سیما است. در حوزه های فرهنگ وهنر و رسانه سلامت، باید کارگروه هایی ویژه از متخصصان با دانش و متعهد که خود ذینفع و مامور نباشند، برای نظرسنجی های مردمی وجود داشته باشد تاعالمانه، کارشناسانه و منصفانه و بی طرفانه، نظرهای مردم را منعکس کنند. اما از آنجاکه همه چیز درعرصه های فرهنگ و هنر و سیما و سینما و.. کشور در هم ریخته است. بدیهی است که چنین کارگروه هایی نمی توانند حیات داشته باشند و درصورت حیات هم به سرعت تخریب و خریداری و منحرف شده و قدرت مداران کرکره هایشان را پایین می کشند! مشهوراست که هیچ بقالی نمی گوید، ماست من ترش است و صدا و سیمای انحصاری و اسپانسری و سرمایه سالار کشور هم در این ارتباط، حقایق را بازگو نمی کند. به همین دلیل است که دماغش روز به روز درازتر می شود!
ارسال دیدگاه
در انتظار بررسی : 0