نگاهی به «جن‌نامه» نوشته هوشنگ گلشیری

نمانانه: امروز سالروز آغاز نگارش رمان «جن‌نامه» هوشنگ گلشیری است. برخی از منتقدین معتقدند که جن‌نامه یکی از پیچیده‌ترین و برجسته‌ترین آثار گلشیری است که توانسته زندگی خصوصی و اجتماعی یک فرد را با تاریخ سیاسی ایران ترکیب کند. نقدها اغلب بر این تأکید دارند که این رمان به عنوان یک اثر نمادین در ادبیات فارسی شناخته می‌شود، اما به علت زبان دشوار و ساختار پیچیده‌اش، ممکن است برای برخی از خوانندگان چالش‌برانگیز باشد.

«آدم‌ها که شیشه نیستند. شکستنشان را نمی‌شود شنید. آرام آرام می‌شکنند، هر تکه‌شان در جایی می‌افتد که خودشان هم نمی‌دانند.»

«دیگران همیشه می‌خواهند زندگی تو را به شکل زندگی خودشان درآورند. و آنجا که نتوانند، تو را متهم می‌کنند.»

«این دیوارها نیستند که ما را زندانی کرده‌اند، این ترس‌ها، این خاطره‌ها، این سرکوب‌هاست که دیوارهای واقعی‌اند.»

«همیشه یک چیزی هست که از ما جا می‌ماند، شاید تکه‌ای از رویاهایمان، شاید هم خودمان در جایی که دیگر بازگشتی به آن نیست.»

«ما جن‌زده نیستیم، ما خود جن‌های همدیگریم. از هم می‌ترسیم، از نگاه‌ها، از کلمات، از سکوت‌های مرگ‌بار.»