استاد شجریان و تدوین قانون اساسی

به قلم: پروفسور سیدحسن امین

پایگاه خبری نمانامه: من بیش از پنجاه سال با استاد شجریان دوست و آشنا بوده‌ام و او را یکی از بزرگ‌ترین چهره‌های اصیل موسیقی ایران می‌دانم و مقام او را به شایستگی در آن زمینه درک می‌کنم؛ اما اخیرا یکی از استادان دانشگاه در آمریکا اعلام کرده است که استاد شجریان قانون اساسی آینده ایران را آماده کرده و نسخه‌ای از آن را به امانت نزد ایشان گذاشته است تا پس از درگذشت استاد شجریان منتشر شود. من باور نمی‌کنم که یک استاد برجسته‌ی موسیقی بخواهد در امری که مطلقا و ابدا در حوزه‌ی صلاحیت و تخصص ایشان نیست، عمل بکند ما از شجریان بزرگ انتظار نداریم که شأن و مقام موسیقایی خود را با تدوین قانون اساسی که در تخصص حقوق‌دانان برجسته و احزاب سیاسی و نمایندگان احزاب و ملت ایران است، پایین بیاورد.
این تأکید که متن مزبور تنها پس از درگذشت استاد شجریان قابل انتشار است، نقش کلیدی شجریان را در مواضع احیانا جناحی و جانبدارانه نسبت به یکی از طیف های سیاسی مندرج در آن ثابت می‌کند و گرنه اگر متن حاصل تفکر جمعی بود، یک تن از تدوین کنندگان متن، حق انحصاری وتو در باره موکول کردن نشر آن به پس از فوت شخص خودش را نداشت.
استاد شجریان البته قدیس نبود البته حقوق‌دان نبود البته سیاست‌مدار نبود و بایستی ملت ایران تفکیک بین هنرهای بزرگان و نقاط قوت و ضعف آن‌ها را بداند. من به سهم خودم به عنوان یک حقوق‌دان، فیلسوف و عضو جبهه ملی ایران، قطعا باورم نمی‌شود که استاد شجریان عاقل و بالغ تدوین قانون اساسی آینده‌ی ایران را با نداشتن زمینه در این موضوع بر عهده گرفته باشد بنابراین ملت ایران باید آگاه باشد و بین هنرها و تخصص‌ها و صلاحیت‌های اشخاص کاملا تفکیک قائل بشود. شجریان استاد مسلم موسیقی است اما از او بت نسازیم وگرنه سوء استفاده های دیگر و بدتری از او و دیگران به عنوان رهبران فکری و قهرمانان سیاسی جامعه به عمل خواهد آمد و یک بار دیگر با غلیان احساسات و چیرگی شور و شوق بر عقل و تدبیر فرصت برنامه‌ریزی صحیح از دست خواهد رفت.