سمبل زنان ایتالیایی؛ به بهانه زادروز ۸۷ سالگی سوفیا لورن

به قلم: ناصر سهرابی

پایگاه خبری نمانامه: سوفیا لورن را باید مهم‌ترین سمبل زن ایتالیایی به حساب بیاوریم. او نماد یک فرهنگ غنی، بزرگ و جریان‌ساز محسوب می‌شود. اندام ظریف و شکننده، چشمان درشت و گیرا در کنار عشوه‌ها و خنده‌هایش همراه با آن راه رفتن جذابش سال‌های سال او را تبدیل به انتخاب اول کارگردان‌ها و تهیه‌کنندگان بزرگ تاریخ سینما کرده بود. از اولین حضورش بر پرده سینما در سال ۱۹۵۰ تا همین اواخر هنوز هم به‌عنوان چهره‌ای مهم و خبرساز از او یاد می‌شود.

سوفیا لورن نزدیک به یکصد فیلم را در کارنامه دارد و همواره با شرکت در کارهای خیریه به نفع طبقه فرودست جامعه‌ی ایتالیا حضور درخشان و تاثیرگذاری داشته است. جدا از زیبایی منحصربفردش که همیشه زبانزد خاص و عام بوده، سوفیا لورن با پرفرمنس‌های بیادماندنی و شاهکارش در فیلم‌های مهمی چون: «دیروزامروزفردا»، «یک روز بخصوص»، «دوزن» و «ازدواج به سبک ایتالیایی» خود را به عنوان بازیگری کاربلد و حرفه‌ای به دنیای سینما معرفی کرد. با نام اصلی سوفیا شیکولونه در ۲۰ سپتامبر ۱۹۳۴ در شهر زیبای رم دیده به جهان گشود.

دوران کودکی سخت و طاقت فرسایی را در یکی از محله‌های فقیرنشین ناپل سپری کرد. پدرش مهندس و مادرش بازیگری سرخورده بود که دنیای بازیگری روی خوشش را به او نشان نداده بود. چهارده یا پانزده سال بیشتر نداشت که در مسابقه ویژه دختران شرکت کرد و داوران او را شایسته لقب «پرنسس دریاها» دانستند. درسال ۱۹۴۹ به عنوان هنرور در فیلم “کجا می‌روی” ساخته مروین لیروی حضور کوتاهی را تجربه کرد. در سن شانزده سالگی بعنوان مدل یک مجله به گذران زندگی پرداخت. در همان دوران برای چندمین بار در مسابقه دختران شایسته حضور قدرتمندی را سپری کرد و بعد از دریافت جوایز نقدی، لقب “بانوی برازندگی و آراستگی” را کسب کرد.

اولین حضور جدی‌ خود را در سینما با فیلم “روشنایی‌های واریته” ساخته فدریکو فلینی تجربه کرد. یکی از مهمترین رخدادهای زندگی سوفیا لورن آشنایی‌ او با کارلو پونتی تهیه‌کننده معروف ایتالیایی است که بعدها این آشنایی به ازدواج ختم شد و تا آخرین روزهای زندگی کارلو پونتی نیز ادامه داشت. کارلو پونتی در یکی از مسابقه‌های ویژه دختران، سوفیا لورن ۱۵ ساله را کشف کرد و با او قراردادی امضاء کرد و تصمیم گرفت از این دختر خوش ‌چهره، بازیگر کارکشته‌ای بسازد. سوفیا لورن بوسیله پونتی این امکان برایش فراهم شد تا نقش‌های بسیاری را بازی کند. فیلم‌هایی نظیر: آتیلا، طلای ناپل، زن رودخانه، آنا، رویای زورو، زن آسیابان آثاری است که جایگاه او را در سینمای ایتالیا تثبیت کرد.

سوفیا لورن بلند قامت در سال ۱۹۵۷ با کارلو پونتی که ۲۵ سال بزرگتر از او بود ازدواج کرد. پونتی که همسر اولش را در مکزیک طلاق داده بود، مورد اتهام دولت ایتالیا بخاطر تعدد ازدواج، قرار گرفت. این دو عاشق و معشوق بعد از فراز و نشیب‌های فراوان شهروندی فرانسه را به ایتالیا ترجیح دادند و در سال ۱۹۶۶ به طور رسمی با هم ازدواج کردند.

سوفیا لورن طی مصاحبه‌های فراوانی، همکاری با چارلی چاپلین و قرار گرفتن در کنار غول بازیگری تاریخ سینما «مارلون براندو» را یکی از برگ‌های برنده دوران بازیگری‌ خود می‌داند. فیلم “کنتسی از هنگ‌کنگ” در سال ۱۹۶۶ کمدی جنجالی بود که در زمان ساختش حاشیه‌های فراوانی به‌همراه داشت. براندو و سوفیا لورن در نقش زوجی رومانتیک و دوست داشتنی با کارگردانی چارلی چاپلین یکی از متفاوت‌ترین نقش آفرینی‌هایشان را ارائه دادند. دیوید تامسن یکی از کارشناسان سرشناس سینما در مورد سوفیا لورن می‌گوید: او یکی از بهترین‌های سینمای مدرن است. سوفیا پرطنز و سمپاتیک است و مخاطبین چنین بازیگرانی را می‌پسندند. در شهامت و زیرکی او نباید تردید داشت او نمونه یک بازیگر کامل و جهانی است. سال ۱۹۶۱ اوج افتخارهای او را در تاریخ سینما رقم زد. فیلم “دوزن” ساخته ویتوریو دسیکا جایزه اسکار بهترین بازیگر زن و جایزه جشنواره کن را نصیب او کرد.

فیلم‌های «دیروز امروز فردا» ۱۹۶۳ و «ازدواج به سبک ایتالیایی» ۱۹۶۴ فیلم‌های مطرح دیگر کارنامه او را تشکیل می‌دهند که جایزه بهترین بازیگر زن مسکو را نیز دریافت کرد. درسال ۱۹۹۱ آکادمی علوم و هنرهای سینمایی مجسمه طلایی اسکار را به خاطر یک عمر فعالیت هنری به او اهدا کرد. سوفیا لورن در سال ۱۹۸۰ این فرصت را پیدا کرد در فیلم تلویزیونی سرگذشتش ایفاگر نقش خود و مادرش باشد.

سوفیا لورن اکنون در سن ۸۷ سالگی قدرت بازیگری خود را حفظ کرده و در فیلم «زندگی پیش رو» محصول نتفلیکس و به کارگردانی پسرش ادواردو پونتی و با بازی در کنار بابک کریمی بازیگر جهانی سینمای ایران به ایفای نقش متفاوتی پرداخت.

او چندی پیش در مراسم جوایز دیوید دی دوناتلو ایتالیا موسوم به اسکار ایتالیا، برای «زندگی پیش رو» جایزه گرفت.