فیلمی کمدی در انبوه فیلمهای عبوس جشنواره فجر
.
افشین علیار
پایگاه خبری نمانامه: قاسمخانی در فیلم اولش نشان داد که تبحر خاصی در اجرا و ساختار کمدی و موقعیتپردازی دارد. او با انتخاب سام درخشانی و پژمان جمشیدی توانست اثری استاندارد در ژانری کمدی خلق کند، اما دومین قسمت از این فیلم به هیچ وجه نتوانسته موفقیت قسمت قبل را تکرار کند.
.
اساسا قاسمخانی با همان دو بازیگر اصلی سراغ یک سوژه دیگر رفته البته که این سوژه آنقدر الکن است که توان تبدیل شدن به یک قصه فانتزی را ندارد، الگوهای ساختاریاش در موقعیت پردازی و دیالوگ نویسی نکته جدیدی برای مخاطب ندارد، شیوه ساختاری اثر تحت تأثیر قسمت اول است و قاسمخانی با خلق یک قصه کم جان و البته شلخته سعی کرده مخاطب را با موقعیتهای کلیشهای و تکراری بخنداند به همین جهت قاسمخانی از شخصت پردازی و کمدی دور شده و با ایجاد فضاپردازی تکراری از کاراکترهایش لمپن ساخته است.
.
دعواهای کلامی جمشیدی و درخشانی در نقش حقیقی خودشان نکته جدیدی برای این فیلم ندارد. احمق بودن این دو کاراکتر در موقعیتهای مختلف قطعا کمدی محسوب نمیشود و حتی بیاخلاقیهای فیلم که دو کاراکتر چشم به یک دختر بزک کرده دارند بیش از حد ابتذال فیلم را گسترش داده است.
.
رضا فرجپور
شاید برای طرفداران فیلمهای طنز زوج پژمان جمشیدی و سام درخشانی دیدن فیلم «خوب بد جلف ۲: ارتش سری» مفرح باشد و سرگرم کننده و اگر به این زوج حامد کمیلی هم اضافه شود نور علی نور میشود، اما فیلم بیشتر به شوخیهای واقعی معمول بین جوانان و شاید بتوان گفت بازیگران نزدیکتر است تا فیلم و فضای خاص فیلمهای طنز.
.
حامد کمیلی هم تمام تلاشش را برای ایفای جدی طنز به کار میگیرد ولی بازی متفاوت و چشمگیری را ارائه نمیدهد، فرهاد آییش در حاشیه قرار میگیرد و مثلث عشق بین سام درخشانی، پژمان جمشیدی و دختر نقش مقابلشان کاملا سطحی باقی میماند!!
یادداشت امید ذاکرینیا درباره «خوب بد، جلف۲: ارتش سری»
«فیلمی که مخاطبانش را خندان از سالن سینما بیرون فرستاد.»
«پیمان قاسمخانی دومین ساختهاش همان «خوب،بد، جلف» است که قسمت اولش در اکران به موفقیت زیادی رسید.»
.
«فیلم که کمدی-جنایی است کمی توانست فضای فیلمهایی که اغلب مضامین جدی و حتی غمانگیز داشتند را تغییر بدهد به طوری که اهالی رسانه و منتقدان حاضر در کاخ جشنواره را توانست برای دقایقی بخنداند.»
.
«فیلم هرچقدر هم که نقدهای منفی ببیند اما در عوض مخاطبانش را خندان از سالن بیرون فرستاد.»
.
«پژمان جمشیدی در نقش پژمان جمشیدی بار دیگر همان بازیکن فوتبالی است که دلش می خواهد پسر بد سینمای ایران باشد و زوج او سام درخشانی در نقش خودش زوج مکمل او را بازی می کند. شوخیهای بیپروای فیلمنامه قاسم خانی و ترکیب آن با بداهه پردازیهای طنز پژمان و سام ماموریتی را که انتخاب کرده و خنداندن است، تا حد جنون ادامه میدهد.»
.
«نکته جالب کارگردانی قاسم خانی در این فیلم بازی گرفتن از دونالد ترامپ در این فیلم است!»
.
ارسال دیدگاه
در انتظار بررسی : 0