نمانامه: فتاح خان امیری متولد ۱۳۲۵ در روستای منیچه‌ر بوکان بود. او تحصیلات ابتدایی را در شهر مهاباد آغاز کرد و بعد از آن در اداره برق بوکان مشغول به کار شد. و به علت گرایش‌ها و فعالیت‌های سیاسی، در سال ۱۳۵۴ دستگیر و تا سال ۱۳۵۷ در زندان می‌ماند.
فتاح امیری رمان نویس پیشگام کُرد و نخستین نویسنده کردستان ایران است که پس از انقلاب ایران، رمانهای خود را منتشر کرد. پیش از انتشار اولین رمان امیری تنها یک رمان از نویسندگان کردستان ایران و آن هم در خارج از کشور منتشر شده بود.
فتاح امیری آن چنان که خود گفته بود از اوان کودکی شیفته داستان و قصه بوده و از دوران نوجوانی و حدود ده سالگی به مطالعه داستانها و رمانهای ایرانی و خارجی پرداخته بود. تسلط فتاح امیری بر واژه ها و زیر و بم های زبان مادری ستودنی است و رمانهای او گنجینهای غنی از واژگان ناب و اصیل زبان گردی است.
امیری، خالق رمان‌هایی همچون “هاواره‌به‌ره”(فریادرسان)، “میرزا”(میرزا) ، “زینده‌خه‌و”(زنده خواب)، “گێژه‌ڵووکه”(گردباد) و ” خه‌م و خه‌یاڵ”(غم و رؤیا) است. رمانهای امیری، پس از انتشار با بهره‌گیری از نثر شیوا، رسا و اصیل کردی، تاکنون به مرجعی برای نویسندگان و زبان‌آموزان کُرد تبدیل شده‌است.
فتاح خان امیری بعد از سالها تلاش و مجاهدت در مسیر ادبیات کردی، شنبه اول دیماه ۱۴۰۳ به دلیل ابتلا به بیماری سرطان در بوکان و در سن ۷۸ سالگی درگذشت.
مراسم خاکسپاری این نویسندە گرانقدر دوم دی ماه در زادگاهش بوکان با حضور بی شمار مردم انجام گرفت.
پوران درخشنده کارگردان نامدار کرمانشاهی و همچنین «نیچیروان بارزانی» رئیس اقلیم کُردستان عراق، هر کدام در پیام های جداگانه ای درگذشت او را به جامعه کُرد تسلیت گفتند.
ارسال دیدگاه
در انتظار بررسی : 0