در برنامه «فرمول یک» میزبان غلامحسین لطفی بازیگر سینما و تلویزیون بود.
غلامحسین لطفی در ابتدا درباره بیماری که درگیر آن بوده، گفت: داستان یک سریال (بایرام) اینطور بود که در خانه ام دزد می آید و من باید دنبال دزد می کردم. برای اینکه تعقیب و گریز راحت تر انجام شود یک بشکه گذاشته بودند و من از آن بالا می رفتم تا از دیوار دنبال دزد بروم. دو بار این صحنه تکرار شد و کارگردان گفت یک برداشت دیگر هم بگیریم. بار سوم از آنجایی که لبه دیوار خیلی باریک است، پای ام لیز خورد و در استخر همسایه افتادم که از بدشانسی من آب نداشت. وقتی چشمم را باز کردم دیدم در بیمارستان هستم و از سینه به پایین در گچ است. این موضوع برای ۷ سال پیش است اما همچنان درگیر هستم و فیزیوتراپی می کنم.
۴۰ میلیون از جیب هزینه کردم اما حتی طلب ۴ میلیونی ام را ندادند
وی در پاسخ به اینکه آیا هزینه های درمان او توسط آن فیلم تامین شد، افزود: هرگز. گلایه ای ندارم اما هرگز این کار را نکردند و حتی از آن سریال ۴ میلیون تومان طلب دارم که نداده اند! ۴۰ میلیون هم برای پای ام هزینه کرده ام.
این بازیگر یادآور شد: تهیه کنندگان برای ۶ ماه کار مثلا ۳۰۰ هزار تومان می دهند و همه عوامل را بیمه می کنند اما آن تهیه کننده ویژه برای اینکه این مبلغ را نپردازد همه ما را در دردسر انداخت.
لطفی یادآور شد: ۴۵ کیلو لاغر شدم و یکی از دکترها به من گفت اگر این اتفاق یک حُسن داشته باشد که تو چند سال بیکار در خانه بودی و این همه هزینه کردی همین است که لاغر شده ای.
وی درباره بامزه بودن آدمهای تپل اظهار کرد: البته خیلی ها چاق هستند ولی نمک ندارند. خیلی از کمدین های دنیا اکثرا چاق هستند. در کشور خودمان آقای عبدی. یا مثلا چهره غیرعادی دارند و دماغشان بزرگ است مثل آقای خمسه. این ها ظاهرا در کشور ما بیشتر توجه جلب می کند.
این بازیگر قزوینی با بیان اینکه از کودکی تئاتر کار می کرده، ادامه داد: فوق دیپلم رشته برق گرفتم و وقتی به تهران آمدم گفتند ما تو را به دانشکده هنر راه نمی دهیم. با رفت و آمدهای بسیار و آشنایی با زنده یاد حمید سمندریان افتخار پیدا کردم وارد دانشگاه شوم. مرحوم مشکاتیان از جمله هم کلاسی های من بود.
لطفی یادآور شد: ۳۴ فیلم سینمایی و بی نهایت سریال بازی کردم که معروف ترینشان «خانه به دوش» است که من و آقای لولایی باجناق بودیم.
اکبر عبدی و علیرضا خمسه از یکدیگر خوششان نمیآمد
وی درباره فیلمی که ساخته و در آن آقایان عبدی و خمسه با هم دعوا داشتند و آنها را با هم آشتی داده است، توضیح داد: این فیلم جزو اشتباهاتی بود که من کردم. در ساخت آن فیلم ادعایی ندارم چون سفارشی بود. من با یک فیلمنامه نویس معتبر آن را بازنویسی کردیم و تهیه کننده می گفت باید خمسه و عبدی حتما در کنار هم باشند اما آنها آن زمان با یکدیگر مشکل داشتند و من سعی می کردم طوری دکوپاژ کنم که اینها روبروی هم نباشند چون واقعا از هم خوششان نمی آمد!
ماجرای روبوسی دزد و پاسبان!
وی ادامه داد: تا اینکه به سکانس های پایانی رسیدیم که آقای عبدی که پاسبان بودند باید آقای خمسه را که دزد بود دستگیر میکرد. خیلی فکر کردم چه کنیم. به هر صورت صحنه شلوغی آماده کردیم و در این صحنه بدون اینکه ما بخواهیم دزد و پاسبان مجبور شدند همدیگر را ببوسند و با هم آشتی کردند.
لطفی در پاسخ به اینکه چرا ساخت فیلم «پاکباخته» را اشتباه می داند، تاکید کرد: منظورم این بود که ادعایی برای ساخت این فیلم ندارم اما اگر حالا تماشایش کنید بسیار فیلم سرگرم کننده ای است و تلویزیون هم بارها آن را پخش کرده است. ولی من برای ساخت آن هنری به خرج ندادم.
خیلیها که امروز بازی میکنند بازیگر نیستند
وی درباره فیلم و سریالهای امروزی اظهار کرد: من اعتقادی درباره کارهای جدید دارم که ممکن است خیلی ها دوست نداشته باشند. من اعتقاد دارم خیلی ها که بازیگر نیستند دارد بازی می کنند. سن و سالشان مهم نیست اکثر کسانی که بازی می کنند بازیگر نیستند و فقط بازی می کنند. از ۵ سال پیش سریالهایی در تلویزیون پخش می شود که فراموش می شوند اما قبل از آن آثار به یاد ماندنی تولید می شد.
کاربلدها در خانه نشسته اند!
لطفی تصریح کرد: کسانی که کاربلد هستند در خانه نشسته اند و عذرخواهی می کنم کسانی که دستمال به دست هستند وارد کار می شوند. خانه شان را در اختیار پروژه قرار می دهند، پول می دهند که بازیگر شوند.
وی بازیگری را یک تابلو خیلی زیبا از دور معرفی و تصریح کرد: خیلی ها دوست دارند بازیگر شوند تا معروف و پولدار شوند و معلوم نیست چند تا کارت بنزین دارند! اما من جزو تنها هنرپیشگانی هستم که استخدام اداره تئاتر هستم و از آنجا حقوق می گیرم.
ماجرای پرش از ارتفاع ۸ متری برای رسیدن به صحنه تالار وحدت!
لطفی ادامه داد: قبل از انقلاب نمایشنامه ای در تالار وحدت به کارگردانی هرمز هدایت بازی می کردیم. یادی کنم از جمشید مشایخی بزرگ که یک شب در اجرای هنرمندان مهمان ما بود. من آنجا نقش گروهبان خشن ارتش را داشتم که آموزش نظامی روی صحنه می دادند. وقتی نمایش تمام می شد همه می گفتند این را در از کدام سربازخانه آوردید!؟ در حالی که من سربازی هم نرفتم. شبی که آقای مشایخی آمده بودند سه چهار خط بود تا نوبت من شود که از اتاق گریم بیرون بروم و آماده ورود به صحنه شوم، هرکاری کردم در اتاق گریم باز نمی شد! استرس داشتم و با لگد به در می زدم اما دستگیره را کندم و در حالی که نوبت اجرای من شده بود هنوز نتوانسته بودم از اتاق گریم خارج شوم!
این بازیگر اضافه کرد: سعید نیک پور به عنوان بزرگ سربازها وقتی می فهمد من نیامده ام یک کلاغ پر به سربازها می دهد. من هم در اتاق با خودم می گفتم چه کنم؟ از پنجره بیرون را نگاه کردم که سه طبقه بلندی بود و من بدون اینکه فکر کنم از این ارتفاع وسط حیاط تالار وحدت پریدم، وارد سالن شدم و از کنار تماشاچیان رد شدم و پشت سن قرار گرفتم که وارد صحنه شوم و نمایش را اجرا کردیم. ۳۰ سال می گذرد اما آن شب که پایین پریدم جایی در شکمم سفت شد و درد گرفت. هنوز آن درد را بعضی وقتها حس می کنم که ناشی از پرش ۸، ۹ متری بود و بعدها باورم نمی شد چطور از این ارتفاع پریده ام. منظورم این است بازیگری که از تئاتر به سینما می آید بهتر و پخته تر است.
بازیگر تا یک دقیقه قبل از مرگ هم می تواند بازی کند
لطفی تصریح کرد: یک بازیگر هیچ وقت پیر نمی شود و به نظر من تا یک دقیقه قبل از مرگ می توانی بازی کنی. وگرنه که بازیگری مثل من علیل شود و نتواند کار کند. در آن صورت هم می توان از او کار گرفت و نقش های بدون حرکت به او داد. از ورود جوانان استقبال می کنم و خودم هم به خیلی ها کمک کرده ام و ممکن است همین روزها یک کلاس بازیگری در قزوین هم برپا کنم.
جیرانی دایره المعارف متحرک سینما و تلویزیون ما است
وی درباره بازی در فیلم فریدون جیرانی گفت: اخیرا او حالش خوب نبود و امیدوارم سلامت باشد. او دایره المعارف متحرک سینما و تلویزیون ما است و امیدوارم خدا عمر طولانی به او بدهد. من چند سال است سینما و تلویزیون را پیگیری نمی کنم و شرایط طوری نبوده که توجه مرا جلب کند.
لطفی تصریح کرد: وقتی هنرمند دیگر چیزی برایش جذاب نباشد خود به خود گوشه گیر می شود. وقتی شرایط بد است اینطور می شود. البته خداراشکر من زن و بچه ندارم و نیازی نیست برای آنها نگران باشم!
حضورم در «خفگی» به عنوان یادگاری قبل از مرگ بود!
این بازیگر درباره حذف بخش هایی از بازی اش در فیلم «خفگی» گفت: تایم فیلم طولانی شده بود و از همه سکانس ها کم کرده بودند. من هم قرار نبود نقش بلندی در این فیلم بازی کنم. قرار بود قبل از مُردن یادگاری در این فیلم داشته باشم. البته نمی گویم نظر آقای جیرانی هم همین بود اما به هر حال گفتند برای چند سکانس بیا و من هم از قزوین رفتم انجام وظیفه کردم.
لطفی درباره علت محبوبیت سریال «خانه به دوش» اظهار کرد: مرا هنوز در خیابان با نقشم در این سریال می شناسند. نوشته خوبی که مشکل مردم را بگوید، سرگرم کننده باشد و بازیگران آن درست انتخاب شده بود موفق می شود.
سینما و تلویزیون مافیا دارد برای همین می بینید بازیگران ۵ سریال یک عده مشخص هستند!
وی درباره اینکه چرا دوباره آن فضا برایش تکرار نشده توضیح داد: هنرپیشه هیچوقت خودش نقش خود را انتخاب نمی کند. بلکه انتخاب می شود. ما خانه نشسته ایم تا ببینیم چه کسی زنگ می زند تا ما را دعوت کند. البته یک بی معرفتی هم می شود و مافیایی در سینما و تلویزیون وجود دارد که همیشه یک عده آدم خاص دور و بر آنها هستند و سفارشی سریال بازی می کنند.
لطفی در پایان گفت: برای همین است که می بینید ۵ سریال پخش می شود اما همه بازیگران آن یکی است! این انتخاب تلویزیون هم هست و مدیر گروه باید سخت گیری کند. یک فهرست زیر میز این آقا باشد و بداند چه کسی بیکار است؟
«فرمول یک» با اجرا و تهیه کنندگی سیدعلی ضیا شنبه تا چهارشنبه ها حوالی ساعت ۱۷:۳۰ از شبکه یک سیما روی آنتن میرود.
ارسال دیدگاه
در انتظار بررسی : 0