نمانامه – نشست رسانهای فیلم سینمایی «ضد» به کارگردانی امیرعباس ربیعی و تهیهکنندگی محمدرضا شفیعی از آثار راهیافته به بخش سودای سیمرغ چهلمین جشنواره فیلم فجر روز ۲۰ بهمنماه در برج میلاد برگزار شد.
محمدرضا شفیعی تهیهکننده این فیلم در ابتدای این نشست بیان کرد: سال ۹۵ بود که حضرت آقا صحبت کردند که چرا به واقعه هفت تیر توجه رسانهای و هنری نشده است در حالی که این واقعه جزو مهمترین اتفاقات بود که هفتاد و چند نفر از سران نظام در آن از بین رفتند و شروع عملیات مجاهدین علیه انقلاب بود.
وی افزود: این سازمان هنوز به صورت رسمی مسئولیت این اقدام را به عهده نگرفته است که به نظر میرسد به این دلیل است که در لیست گروهکهای تروریستی قرار میگیرند چون نحوه این اقدام از نظر بینالمللی مذموم است. ما از همان موقع تحقیقات را آغاز کردیم. چون آن موقع تحقیقات را برای شروع یک سریال درباره شهید بهشتی آغاز کرده بودیم کم و بیش اطلاعاتی داشتم اما تحقیقات مجددی شروع شد پروندههای مفتوح را بررسی کردیم و از میان آنها به قصههایی رسیدیم. این تحقیقات دو سال طول کشید سال ۹۸ برای تولید خیز برداشتیم اما به تعویق افتاد و از اواخر سال ۹۹ جدیتر پیگیری را آغاز کردیم و فیلمنامه چند نوبت بازنویسی شد.
لیلا زارع بازیگر این فیلم درباره رضایت خود از خروجی فیلم گفت: اساساً نقشی را تا الان بازی نکردهام که خیلی به خودم نزدیک باشد اما با نقش ارتباط گرفتم و به آن نزدیک شدم. اینکه چقدر از خروجی راضی هستم را هم خودم نباید بگویم ولی این نقش دو ویژگی داشت که آن را دوست داشتم و عاشقانه به آن پرداختم؛ یکی وجه انسانی و دیگر وجه عاشقانه، هرچند فرجام سختی داشت اما با آن همراه شدم.
مرتضی کُهزادی طراح گریم هم درباره گریم کاراکترها گفت: کار گریم این فیلم خیلی سخت بود اما بازیگران هم کمک کردند ما تلاش میکردیم سن خانم زارع را پایینتر بیاوریم و امیدوارم این اتفاق رخ داده باشد.
لیندا کیانی هم مطرح کرد: این فیلم جزو کارهای خوبی بود که بازی کردم. طبق صحبتهایی که من با آقای ربیعی داشتم قرار شد با زنهای منافقی که تاکنون در آثار دیدیم، متفاوت باشد، تصور من از یک دختر منافق این نبود و تلاش کردم به ذهنیات آقای ربیعی نزدیک شوم.
ربیعی درباره تمرکز بر مسأله نفوذ در دو فیلم اول خود اظهار کرد: اینکه پروژهای برای خود تعریف کرده باشم که درباره نفوذ باشد، اینطور نیست. هر فیلم مضمون مرتبط با خود را میطلبد، در این فیلم هم چون مسأله، نفوذ و انفجار حزب بود، چنین پایان بندی انتخاب شد.
وی درباره بخشهای مرتبط با شهید بهشتی در فیلم گفت: فکر میکنم نیاز بود روی چهره بهشتی متمرکز باشیم، چون حزب آخرین جایی بود که دکتر بهشتی رفت. اسلوموشن قسمت ورود دکتر بهشتی هم منطق سینمایی داشت، چون زاویه نگاه سعید است که با احساس خاصی نظارهگر دکتر بهشتی است چون او تنها کسی بود که میدانست در ادامه چه اتفاقی رخ خواهد داد.
وی درباره تعلیق کمرنگ داستان در نیمه دوم عنوان کرد: ما ماجرایی را به تصویر کشیدیم که آخرش را تماشاگر میدانست، به خاطر همین تعلیق درباره شخصیتها داشتیم.
شفیعی هم اظهار کرد: اکثر شخصیتهای این فیلم واقعی نیستند که ما به ازای تاریخی داشته باشند. این به معنای آن نیست که آن شخصیتها اصلاً ما به ازای تاریخی نداشتهاند بلکه گاهی چند شخصیت را در یک شخصیت طراحی کردیم. این واقعهای که به آن پرداختیم، لزوماً به این معنا نیست که در بکراند واقعه هفت تیر رخ داده باشد، آنچه ما در تحقیقات به آن رسیدیم این بود که فرد دیگری به جز کلاهی ملعون در پرونده وجود داشته و آن فرد تمکین نکرده که این ترور را انجام بدهد، در این حد داستان فیلم قابل استناد است و بقیه تخیل ماست.
کهزادی درباره گریم شخصیتهای واقعی فیلم هم بیان کرد: از محمدرضا کلاهی تنها یک فریم عکس است که اتفاقاً نامفهوم هم هست ولی تلاش کردیم شبیهسازی کنیم ما هیچ شخصیت واقعی به جز کلاهی و شهید بهشتی نداشتیم اما تلاش کردیم شخصیتها شبیه آنها شوند.
ربیعی هم گفت: فیلمنامه این فیلم یک قصه تخیلی است که در پشت آن واقعیتهایی وجود دارد. ولی بکراند وقایع تاریخی است که کاملاً مبتنی بر پژوهش است.
منبع: مهر
ارسال دیدگاه
در انتظار بررسی : 0