گفت و گو با هدیه بازوند بازیگر نقش روژان

هدیه بازوند بازیگر نقش یکی از دختران کاراکتر نورالدین خانزاده در سریال «نون.خ» در عین تجربیات محدودش در بازیگری توانست خوب ظاهر شود و مورد توجه بینندگان قرار گیرد. به قول خودش با اینکه دختر شهری با تحصیلات دانشگاهی استف اما در این سریال کمدی نقش دختر ساده روستایی ای را بازی کرد که فقط دیپلم دارد. او متولد ۲۷ مرداد ۶۶ در بندرعباس و اصالتاً اهل کرمانشاه است. ضمن اینکه دانش آموخته رشته مهندسی معماری است.

بانی فیلم به انگیزه پخش سریال نوروزی «نون.خ» و صدرنشینی آن در نظرسنجی ها، گفت و گویی با این بازیگر داشته است.

*****

چطور برای بازی در این سریال انتخاب شدید؟

-من از طریق موسسه نقش اول با آقای امیر معقولی آشنا شدم و از طریق او که مدیر تصویر برداری سریال بود، به پروژه معرفی شدم. من پیش از این در سریال ویدئویی «هشتگ خاله سوسکه» به کارگردانی آقای محمد مسلمی بازی کرده ام و نقش کوتاهی هم در فیلم سینمایی «آنجا همان ساعت»  به کارگردانی آقای سیروس الوند داشتم که برای اکران آماده می شود.

کاراکتر روژان در مقایسه با دیگر خواهرانش شخصیت آرامتری دارد. تا چه حد شخصیت واقعی شما با این کاراکتر تناسب دارد و اگر شبیه نیستید، برای نزدیک شدن به نقش چه کردید؟

-من دختری شهری هستم با تحصیلات دانشگاهی، ولی روژان یک دختر ساده روستایی است که فقط دیپلم دارد. قطعاً افکار من و روژان با هم فرق دارد، اما مطیع بودنش مثل اینکه می دیدیم از خواهر کوچکترش کژال که مقداری روحیه خشنی داشت حرف شنوی دارد، برایم آشنا و ملموس بود و به خودم نزدیک است. برای بازی در این سریال خیلی به روژان فکر کردم. در نهایت به این نتیجه رسیدم روژانی در درونم هست که از روحیات کُرد بودنم نشات می گیرد.

دشوارترین سکانس بازی شما کدام بود؟ ضمن اینکه بخش عمده ای از تولید سریال هم در شرایط جوی نامساعد صورت گرفت.

-سکانس سخت آنچنانی نداشتم. فقط زمان هایی که شب کار بودیم، سرمای زیادی را متحمل می شدیم و چون من در بندرعباس بزرگ شده ام و اصلاً به سرما عادت نداشتم. تحمل سرما برایم بسیار سخت بود، اما در اواخر کار چون تقریباً به شرایط جوی عادت کرده بودم، کار برایم آسان تر شد.

بازخوردهای پخش سریال چگونه بوده و برآیند انتقادات و کامنت های مثبت را چطور دیدید؟ هرچند بخش عمده ای از نظرات بینندگان درباره لهجه بازیگران سریال بود و موافقان و مخالفان نسبت به این مسئله ابراز عقیده های متنوعی داشتند. لهجه و زبان در این سریال چطور مدیریت شد و تجربه شما در این باره چه بود؟

-خدا را شکر من کامنت های بسیار بسیار مثبتی دریافت کردم و از همین بابت واقعا به خودم می بالم. مخصوصا از خطّه کرد نشین ایران کامنت های خوبی دریافت کردم و حتی یک کامنت منفی نداشتم. خیلی از عزیزان هم برایم نوشته بودند زمان زیادی است که شبکه های داخلی را نگاه نمی کنند، اما «نون.خ» چنان برایشان جذاب بوده که موجب شده تا آنرا دنبال کنند و لذت ببرند.

بله برخی از کُرد زبانان نازنین انتقادی داشتند به لهجه های ما که کُردی نیست. خیلی دلم می خواهد به این عزیزان بگویم به دلیل اینکه این سریال از شبکه سراسری پخش شد و مخاطب عام داشت، ما نمیتوانستیم تماماً کُردی صحبت کنیم و مجبور بودیم با لهجه ای صحبت کنیم که انگار یک کُرد می خواهد فارسی صحبت کند، اما در عین حال لهجه دارد.

فکر می کنید سریالی مثل «نون.خ» تا چه حد توانست فرهنگ مردمان کرد را به تصویر بکشد.

-کُردها فرهنگ بسیار غنی و اصیلی دارند که به نظر من «نون.خ» توانست فقط بخشی از این فرهنگ را به نمایش بگذارد.  کُردها حتی بسیار مهربان تر از آن هستند که «نون.خ» به نمایش گذاشت، اما چون سریال طنز است مجبور بودند برای خنده گرفتن و به طنز نزدیک کردن داستان،  اغراق های جالبی به خرج دهند. مثلا مجبور بودند طلبکارها را سمج نشان دهند.

اما در این سریال تلاش شد تا ویژگیهای قابل اهمیتی مثل قانع بودن کُردها به زندگی ساده، مال حلال خوردن، زحمت کشی  و با حجب و حیا بودن دختران کُرد و کم توقعی شان برای ازدواج  به خوبی نشان داده شود.

حرف ناگفته ای اگر باقی مانده؟

– از آقای سعید آقاخانی و آقای مصطفی تنابنده به خاطر اعتمادشان به من بسیار سپاسگزارم و به نظر من اعتماد این دو عزیز زیباترین سکانس زندگی ام را رقم زد و تا همیشه قدردانشان هستم. از جناب مهدی فرجی تهیه کننده کار و خانم ساناز بصیر مدیر برنامه ریزی پروژه هم صمیمانه تشکر می کنم. شرایط سخت لوکیشن ها و سرما اصلا باعث نمیشد که آقای فرجی حضور نداشته باشد و او در شرایط سخت ما را تنها نمی گذاشت. خانم ساناز بصیر با برنامه ریزی دقیقش کار را برای ما راحت تر می کرد.

از آقای امیر معقولی که مدیر تصویر برداری کار بودند هم بسیار تشکر می کنم و در آخر از موسسه نقش اول کمال تشکر را دارم.