پایگاه خبری نمانامه: کارگردان سریال «مرضیه» گفت: یکی از برکت های این سریال پخش مجدد آن است که از این طریق یاد خوبی از ماه چهره خلیلی و همسرم مجید اوجی شد. مطمئنم خیلی از بینندگان سریال، برای شادی روح او و آقای اوجی فاتحه می خوانند و چه برکتی بزرگتر و بالاتر از این؟
به گزارش فارس، نام «فلورا سام» همیشه در کنار «مجید اوجی» دیده و شنیده می شد و این دو در اغلب کارهای موفق و پرمخاطبشان در کنار هم و همراه یکدیگر بودند. سام کارگردان و اوجی تهیه کننده سینما و تلویزیون بود. از همکاری های مشترک این دو می توان به سریال های بی قرار، راز و نیاز، راز پنهان، باغ سرهنگ اشاره کرد.
این شب ها سریال «مرضیه» از شبکه دو سیما پخش می شود. سریالی که آخرین همکاری اوجی با همسرش را در قاب تصویر ماندگار کرد. به بهانه پخش مجدد این سریال و سالگرد درگذشت «مجید اوجی» با «فلورا سام» همسرش گفت و گو کردیم.
**خانم سام در این یکسال اخیر و بعد از ساخت «مرضیه» مشغول کار دیگری نشدید؟
– نه.
** چرا؟
– نمی دانم برای اینکه شرایطش پیش نیامد.
** حتی نگارش؟
– در این شرایطی که همه بیشتر در خانه هستیم برای خودم طرح هایی می نویسم اما سفارشی ندارم که طبق آن بخواهم بنویسم.
** بعد از فوت آقای اوجی نخواستید کاری انجام دهید؟
– هر چند که کار کردن آنهم الان و در این شرایط برای من نوعی دارو است، با اینکه یک کار تصویب شده هم دارم اما شرایط برای تولیدش مهیا نبوده است.
** سال گذشته سریال مرضیه پخش شد و در همان سال تعدادی مخاطب داشت و امسال که دوباره از شبکه دو پخش می شود، نیز عده ای دیگر مخاطبش شده اند و مخاطبان جدیدی پیدا کرده است. فکر می کنید دلیل این موفقیت چه بوده است؟
– خیلی خوشحالم از اینکه با اینکه بازپخش سریال این شب ها نمایش داده می شود اما مخاطبان خود را دارد و خیلی ها هم دوباره می بینند و عده ای بازپخش آن را تماشا می کنند و اینها را از پیام هایی که برایم می فرستند می گویم.
** خودتان هم از مخاطبان سریال هستید؟
– بله این شب ها سریال را می بینم. حس می کنم اتفاق هایی که در قصه می افتد و دیالوگ هایی که بین بازیگران رد و بدل می شود خیلی به واقعیت این روزها و حال خودم و حتی حال ماه چهره نزدیک است. همیشه سعی می کنم شخصیت پردازی هایم به آدم ها نزدیک باشد و به همین خاطر مردم می توانند خودشان را در این قصه ها به راحتی پیدا کنند. موضوع دیگری که در این سریال هست، این است که شعاری نیست و مخاطب را نصیحت نمی کند. برای مثال وقتی مرضیه حالش بد است و به منزل دکتر بهزادی می رود، کسی او را نصیحت نمی کند و رهایش می کنند تا خودش، خودش را پیدا کند و در کنارش هستند و حمایتش می کنند. مردم از کارهای مناسبتی توقع شعاری بودن ندارند و سریال مرضیه هم اینطور نیست که بخواهد درباره یکسری مسائل خاص حرف بزند.
** با اینکه این سریال کاری مناسبتی است اما ژانر اکشن و پلیسی هم دارد.
– بله و این برای بسیاری جای تعجب دارد. یادم هست یک روز آقای خسروی آهنگسازمان قرار بود سر صحنه بیاید تا حال و هوای این سریال دستش بیاید. از قضا همان روز که او آمد کا داشتیم سکانس های اکشن و زد و خورد دزدی که به خانه مرضیه آمده بود را ضبط می کردیم و همین شد که آقای خسروی به من گفت من فکر کردم این سریال مناسبتی است و فکر نمی کردم اکشن باشد. تصوری که اغلب از سریال های مناسبتی دارند یک کار غمگین و درام است اما مرضیه غم را در کنار اکشن و … دارد. شاید این هم یکی ازدلیل هایی است که مردم هنوز این سریال را دوست دارند.
** یعنی می گویید دلیل کارهای مناسبتی، صرفا نمی تواند مناسبت موجود در قصه آن باشد؟
– بله، گوش ما از یکسری موارد پر شده است باید به سمت راهکارهای جدید برویم برای اینکه بتوانیم حرفمان را بزنیم. البته که سریال مرضیه در مورد محرم حرفی برای گفتن داشته که مجدد در حال پخش است اما شاید این حرف را در قالب جدیدتری بیان کرده است و کمی از فضای معمول سریال های مناسبتی فاصله گرفته است اما حرفش را زده است که این هم می تواند یکی از دلیل های موفقیت آن باشد.
** برای انتخاب بازیگر نقش مرضیه چقدر هماهنگی شخصیت با نقش مرضیه برایتان اهمیت داشت؟
– انتخاب بازیگران بسیار مهم است و یکی از چالش های مهم در شروع هر کاری برای من انتخاب بازیگر بوده است. بازیگرهایی که در کنارشان هم حس خوبی داشته باشید و هم اینکه کارشان را بلد باشند. من همیشه در تمام کارهایم برای انتخاب بازیگران و حتی عوامل پشت صحنه این دو نکته را در نظر می گیرم. زمانی که می خواستم کار را شروع کنم ماه چهره خلیلی در لندن بود و ما از قبل تجربه مشترکی در یک فیلم سینمایی داشتیم که تجربه شیرینی بود. با او تماس گرفتم و گفتم که می دانم ایران نیستی اما یک کاری می خواهم بسازم که دوست دارم تو هم در آن بازی کنی و این را هم می دانستم که زیاد سریال بازی نمی کند و بیشتر در سریال های الف ویژه بازی می کند. در ادامه با همان روی خوش همیشگی اش تشکر کرد و گفت که فیلم نامه را برایش بفرستم. پنج قسمت فیلم نامه که آماده بود را برایش فرستادم و خواند و گفت که کار را دوست داشته و همان زمان گفت که دنبال بلیط هستم که به ایران بیایم. در نهایت اینکه بعد چند روز ماه چهره به ایران آمد و در کنار او شخصیت های دیگر هم انتخاب شده و قرارداد بستند و همه اینها ظرف مدت کوتاهی انجام شد.
** به طور معمول افرادی که در کارهای مناسبتی آنهم مناسبتی مثل محرم که بسیاری به آن ارادت خاصی دارند، به نحوی حضور دارند، از حال و هوای این کارها می گویند. حال و هوای کارهای مناسبتی آنهم ماه محرم برای شما هم رنگ و بویی دیگر داشت؟
– تولید این کار خیلی برای خودم عجیب و غریب بود. انگار یک نیرویی داشت این کار را پیش می برد. زمانی که کار را شروع کردم گفتم که قول نمی دهم بتوانیم تا ماه محرم به پخش برسیم اما در زمان بسیار کوتاهی توانستیم کار را به پخش برسانیم و تا جایی که در توانمان بود از کیفیت کم نکردیم و در همه زمینه ها حساسیت های خودمان را هم داشتیم.
** از حس و حال خودتان حین نگارش و تولید این سریال بگویید. شما چند ماه زمان برای تصویربرداری تخمین زده بودید و ظرف چند روز ضبط انجام شد و به تولید رسیدید؟
– در اردیبهشت سال گذشته از شبکه دو با آقای اوجی تماس گرفتند و گفتند ما یک سریال محرمی می خواهیم. همسرم گفته بود طرح یا متنی دارید؟ و آنها گفته بودند نه ما فقط آقای اوجی را داریم. خلاصه که مجید به خانه آمد و ماجرا را برای من تعریف کرد. از طرفی دخترم پا به ماه بود و مجید هم حال جسمی خوبی نداشت و باید به هر دو رسیدگی می کردم. به همین خاطر به همسرم گفتم من واقعا نمی توانم متن بنویسم و از مجید خواستم که به دوستان بگوید متن را بدهند تا کمی جلوتر باشیم. اما مجید آنقدر کارش را دوست داشت، وقتی می گفتند یک کاری بساز، از صد بار شیمی درمانی برای روحیه اش بهتر بود و روحیه اش خیلی خوب می شد و سرپا می شد و من هم دیدم که چه بهتر از این برای این آدم؟ به مجید قول دادم کار را بسازم اما همان زمان هم گفتم من می دانم تا متن را بنویسم و تصویب شود و مراحل اداری اش انجام شود به محرم امسال نمی رسد. اما شما فکر کنید متن را نوشتم و در یک جلسه تصویب شد و گفتند نگارش را آغاز کنید و به کمک تعدادی از دوستانم نگارش شروع شد. خیلی از قسمت های سریال را وقتی شب ها بعد از شیمی درمانی کنار مجید در بیمارستان می ماندم، در لپ تاپ می نوشتم. دخترم فرزندش را به دنیا آورد و از طرفی مراقبت از مجید را هم به عهده داشتم و وقتی وارد تولید شدیم حال جسمی مجید هم بدتر شد. یادم است روزهایی که باید ساعت ۷ صح سر صحنه حاضر می شدم، از ۴ صبح بیدار می شدم و نهار و صبحانه مجید را آماده می کردم بعد می رفتم. نکته مهم اینجاست که در تمام این مدت اصلا احساس خستگی نمی کردم و در طول همان سه ماه از نگارش تا پایان تصویربرداری شبی سه ساعت بیشتر نمی خوابیدم و انگار نیرویی بود که مرا راه می برد. حتی چند بار لوکیشن پیدا نمی کردیم و زمان مان هم کم بود، اما در دقیقه آخر بهترین مکان برایمان پیدا می شد.
** در مورد انتخاب بازیگران هم به همین صورت بود؟
– برای انتخاب بازیگران که واقعا عجیب بود. همان اول واقعا نمی دانستم به کدام بازیگر بگویم تا متن را بخواند و قبول کند خب زمان دیگری طول می کشد. در مورد ماه چهره که سه روزه خود را به ایران رساند و در مورد بقیه بازیگران هم همینطور. خانم خیراندیش، آقای ارجمند، بازغی، صدیق و … همه به من لطف داشتند و برای حضور در این کار که برای محرم بود با دل و جان آمدند و به خاطر مناسبت محرم هر روز حس و حال خاصی در فضای پشت صحنه حاکم بود و همین به جلوی دوربین هم منتقل شد.
** هنوز هم از برکت های این سریال در زندگی تان جاری است؟
– به نظرم یکی از برکت هایش همین پخش مجدد آن است، چه یاد خوبی شد از ماه چهره و مطمئنم خیلی از بینندگان که این سریال را تماشا می کنند، برای شادی روح او و آقای اوجی فاتحه می خوانند و چه برکتی بزرگتر و بالاتر از این؟
** «مرضیه» اولین سریال مناسبتی ماه محرم شما بود؟
– برای من بله اما آقای اوجی سریال سفر سبز را برای محرم چند سال پیش داشتند.
** با توجه به اینکه شما خانم هستید و علاوه بر کارگردانی، نویسندگی اغلب کارهایتان را به عهده دارید، شرایط برای کارگردانی خانم ها مهیا است؟
– اینکه چقدر دعوت به کار بشوم و چقدر به من اجازه کارگردانی داده شود متفاوت است.
** در تلویزیون شاید پنج کارگردان خانم هم نداشته باشیم.
– نمی خواستم این را بگویم اما به عنوان تنها خانم کارگردان و نویسنده تلویزیونی که البته در کارهایم مولف هم بوده ام، کم لطفی های بسیاری دیدم. در هر صورت مشخص است که کارهای من نگاه متفاوتی از مردان دارد و شاید به همین دلیل است که نمی خواهند کار کنم یا شاید این نوع نگاه را دوست ندارند.
** خوبی سریال هایی که یک خانم کارگردانی آنها را به عهده دارد، همین زنانگی موجود در کارها است.
– همیشه این را گفتهام خانم هایی که روح زنانه دارند و نویسنده و کارگردان هستند، نتیجه کارهایشان کاملا متفاوت است. در خیلی از کارها می بینیم که آقایان کارگردان هستند و نقش اصلی را یک خانم به عهده دارد، اما وقتی ما به عنوان یک خانم کار را می بینیم متوجه این می شویم که حسی که در کار هست اشتباه است و نباید به این صورت رفتار کند و در خیلی از موارد به نظرم به خاطر نوع نگاهی که به خانم ها و خانواده دارند، به بنیان خانواده ضربه می زنند. من نیز همیشه در کارهایی که می سازم سعی کردم تا روح زنانگی را درست بیان کنم. به همین خاطر است وقتی الان سریال را می بینید، حس مرضیه درست است، حسش در از دست دادن همسرش، بزرگ کردن فرزندش و … برای نشان دادن همه اینها با افراد بسیاری مشورت کردم. صرفا نمی خواستم قصه ای بسازم که مردم را هیجان زده کنم، بلکه در کنار قصه می خواستم مسائل ریز روانشناسی و رفتار مادر با فرزند بعد از چنین اتفاقی را درست بیان کنم. حتی درباره اینکه دختر مرضیه بعد از مرگ پدرش، پدر را می دید هم از چند روانشناس پرسیدم و بر اساس نکته های روانشناسی رفتارهای مرضیه را جلو می برم.
** اگر به کارگردانهای خانم میدان داده شود، کارهای بهتری هم خواهند ساخت.
– بله، یادم است در دوران ریاست آقای ضرغامی خیلی سعی کردند تا به خانم های کارگردان میدان داده شود و آن زمان خانم شهره لرستانی و مرضیه برومند از این افراد بودند. نمی دانم چرا این ارتباط قطع شده و وقتی به من که در این سالها تعداد بسیاری سریال برای تلویزیون ساختم بی اعتنایی می شود، دیگر جایی برای مابقی دوستان باقی نمی ماند و انگار عده ای محدود مدام در حال ساختن و تولید هستند. الان مدتی است افرادی که شاخص بودند دیگر در تلویزیون کار نمی کنند و این جای تعجب دارد.
****
این شب ها سریال «مرضیه» به کارگردانی فلورا سام و تهیه کنندگی زنده یاد مجید اوجی و بازی مرحوم ماه چهره خلیلی، امیرحسین صدیق، داریوش ارجمند، گوهر خیراندیش، پژمان بازغی، نیلوفر شهیدی و… از شبکه دو سیما پخش می شود.
ارسال دیدگاه
در انتظار بررسی : 0