نوشته ماریتا اوتلاوت به نقل از روزنامه دیگلوکه آلمان
پایگاه خبری نمانامه: از کجا آمده ایم و به کجا می رویم؟ معنای زندگی ما چیست؟ این سؤالات اساسی از بودن
است که مدت هاست جواد کراچی، فیلمساز ایرانی را مشغول کرده است. او در فیلم سینمایی خود “یک بار زندگی” بدنبال یافتن این سوالات است .
این کارگردان که سالهاست با همسرش در شهر اولده زندگی می کند، ردپای ناشناخته های بزرگ زندگی را عیان می کند و به بیننده اجازه می دهد دیدگاه خود را از جهان به اشتراک بگذارد.
یک دانشجوی جوان رشته هنر زندگی روزمره خود را در مونستر رها می کند و برای یافتن اثر و یا معنای زندگی به تنهایی به جزیره ای در یونان می رود. او از جهان، جدا شده و اکنون روح باستان را در همه جا احساس می کند. او به دنبال گفت و گو با یک فیلسوف باستانی است که سؤالاتش پاسخ های اوست ، تا در نهایت جسم و روحش آزاد شود و در وضوح و پاکی دریا وجودش ادغام شود.
«اگر می بینید زندگی در مسیری نادرست پیش می رود، باید واکنش نشان دهید» فیلمساز نظاره گر شرایط بوده است. «مدتی است که مشاهده می کنم که بشریت در بن بست است. دیگر همکاری و همدلی انسانی وجود ندارد» او راه حل را در بازگشت به نیروهای ابتدایی هستی می بیند. بنابراین خاک، باد و آب ستون های آرامش برای او هستند. آتش به عنوان عنصر چهارم اما باعث پرخاشگری می شود. ما به مرحله جدیدی از زندگی بدون آتش به عنوان یک عنصر اساسی نیاز داریم. در صورت حذف آتش تنها پردیس خواهد ماند.”
کراچی، یک فیلمبردار آموزش دیده است، می داند چگونه ایده های خود را مرحله بندی کند. اندیشه ها، عمل و زبان به عنوان پایه، او مفهوم خود را با تصاویر، رنگ ها، نور و جذابیت های یک جزیره که در آن دو شخصیت اصلی تجربه فیلم را به یک اثر هنری تبدیل می کنند، خلق می کند.
با « یک بار زندگی» جواد کراچی موفق به ایجاد یک دیدنی باشکوه شده است، فیلمی بی ادعا که تا بی انتها زندگی می کند و مخاطبانش را برای تفسیر رها می سازد. او در یک پیش نمایش در اشلوس تیاتر شهر مونستر مخاطبانش را تحت تاثیر قرار داد.
ارسال دیدگاه
در انتظار بررسی : 0