در مسیر بتهوون، و فراتر از آن!

م. تلخک 

نمانامه: به صورت اتفاقی در یکی از کنسرت های پیانو هنر جویان اموزشگاه موسیقی پارس حضور پیدا کردم، یک اتفاق جالب، پیانیست هایی پنج تا هفت سال، کودکان کوچک قامتی که فردا خوش قد و قامتان موسیقی این کشور خواهند شد و نت های موسیقی جزیی از جان و وجودشان.

سالن تقریبا پر شده بود و جو دوستانه ای بر سالن حکم فرما بود، هنر جویان به ترتیب قطعاتی را با کمترین میزان اشتباه نواختند و تشویق شدند، نکته جالب اعتماد به نفس و خونسردی عجیب این بچه ها بود، انگار با همان سن کم بار ها و بارها برای شنوندگان خود نواخته بودند، به جلو می امدند، با متانت تعظیم میکردند، مینواختند و خیلی حرفه ای به ابراز احساس حضار پاسخ می دادند.
فرشتگانی که با انگشتان کوچک خود مانند خلبانی خردمند نت های موسیقی را از طبقه ششم ساختمان شماره دو مرکز تجاری پالادیوم تا اسمان هفتم به پرواز در اورده و به روح خود جلوه و عظمت بخشیدند.

برای کارگردانان، نویسندگان و تمامی اهالی سینما و تئاتر بد نیست گاهی در این محافل حضور پیدا کرده و به صحبت با این فرشتگان بنشینند، نهال هایی که هر کدام اماده پذیرش و خلق فرم مختص به خود هستند. باید از ان ها حمایت کرد، باید از ان ها خواست، تشویقشان کرد، ان هارا بیشتر دید و شنید، باید از ان ها بخواهیم که خلاق باشند، و برایشان تعریف کنیم که خلاقیت به معنی همیشه خوب بودن نیست، خیلی وقت ها نتیجه اش بد از کار در می اید، اما خلاقیت همیشه خوب است، نباید تسلیم شد، و تا خلق یک شاهکار باید خلاق ماند.
کودکان امروز ما، با حمایت و همدلی می توانند همین فردا با موسیقی بر امده از اندیشه بکر خود روح و جان تازه ای به سینما و تئاتر ببخشند.

با تشکر از هنراموزگار بانو ژیلا درگاهی

نوازندگان کوچک ما: کیان ادیب مجد، آوین باحقیقت، کیاوش ملک، شایا جلوه، آرشا رشیدی، النا جولایی، ارغوان حاج زرگر باشی، کیاشا جلوه، کیان راجی، السا برزگرنیا، مرسانا کریمی، آوینا بروجردیان، طه بوعلی، کیاشا ملک، امانوئل برزگز مهرابی

عکس از اجرای هنرجو کیان ادیب مجد