گفت و گو با محسن عبدلی داور جشنواره  فیلم کوتاه اکران ۱۱

پایگاه خبری نمانامه: جشنواره فیلم کوتاه اکران یازده دانشکده علمی کاربردی فرهنگ و هنر برای نخستین بار از تاریخ ۱۰ آذرماه ۱۳۹۷ به مدت یک هفته طی فراخوانی برگزار شد. هدف مجریان این جشنواره تشویق دانشجویان، ارزیابی استعدادها، ایجاد انگیزه و تقویت روحیه و قریحه فیلمسازی در آنها بود. از این رو قصد داریم در مورد این جشنواره با محسن عبدلی یکی از مدرسین و داوران این دانشکده گفت و گوئی داشته باشیم که شما را به بازخوانی آن دعوت می کنیم.

محسن عبدلی  متولد ۱۳۳۶ در اراک فارغ التحصیل رشته سینما از دانشگاه صدا و سیما که در شبکه های مختلف صدا و سیما همچون شبکه یک، شبکه دو، مراکز تلویزیونی مشهد و رشت در زمینه های تولید فیلم، مجری گری ، کارگردانی فیلم ، تدوین و فیلمنامه نویسی همکاری داشته است. وی همچنین در فیلم های سینمایی گریز از شهر ، افسون ، حماسه دره  شیلر ، محبوبه ، فیلم مولتی ویژن مهاجرت در مقام کارگردان، دستیار کارگردان و تدوینگر همکاری نموده و در فیلم های داستانی و مستندی چون : زندگی بخش ، وقتی که شط می خروشد، قصه جنگ ، برادران ، شیشه گری ، دولت عشق ، مهر و ماه ، راهیان ، جاده ، کتابنامه ، گره عشق ، قصه شیرین قند، هنر چیست ؟ خانه دردشتی، کسوف ، زلزله ، سینما در شهر، زنان ترکمن ، تصمیم مجنون و سی و پنج  در مقام کارگردان فعالیت داشته است.

لطفا در مورد نحوه قضاوت در داوری جشنواره اکران یازده توضیحاتی ارائه نمائید؟

بیشترین نگرش من به ایده ها و اجرای آن از طرف دانشجویان بود . مرحله بعد رعایت ساختارها و قواعد سینما و همینطور نورپرداری، تصویر برداری ، صدا ، بازی ها و فیلمنامه ، ربتم و کشش بود. مرحله دیگر فیلم هایی که زنده بودند و انرژی مثبت داشتند و مخاطب را ترغیب به حرکت و تلاش در جهت بهبنه سازی و رشد و توسعه زندگیشان می کردند.

اینکه برخی معتقد هستند که داوری در آثار هنری پنجاه درصد سلیقه است تا چه حد واقعیت دارد؟

نمی توان گفت که سلیقه دخالت ندارد. اما پنجاه درصد نیست . وقتی که یک فیلم با معیارهای خوب همخوانی داشته باشد اکثریت داوران در باره آن اتفاق نظر دارند.

به نظرشما جشنواره فیلم در مراکز علمی وکاربردی چه تفاوتی با سایر جشنواره های دانشگاهی در زمینه سینما دارد؟

بزرگترین مشکلی که جشنواره های سینمایی در مراکز علمی کاربردی با آن مواجهه هستند. بودجه و هزینه کردن مناسب برای برپایی یک جشنواره با شکوه است. جشنواره فیلم همان گونه که از نامش بر می آید، همه چیز آن از انتخاب فیلم ها تا داوری و بعد خود جشنواره و اختتامیه باید با نظم و ترتیب و شکوه و جلال و زیبایی پیش برود. بطوری که شرکت کنندکان خاطره خوبی از جشنواره فیلم در ذهنشان باقی بماند. مسئله دیگر کیفیت فیلم های شرکت کننده و نیز موضوعات مطرح شده در فیلم ها است که اکثر دانشجویان بدون اینکه قواعد بازی را رعایت کنند، ساختار شکنی می کنند و بعضا موضوعات ناامید کننده و سیاه را مطرح می کنند. باید این را دانست  هنگامی که در ۲۸ دسامبر ۱۸۹۵ سبنما توسط برادران لومیر عرضه گشت تا به حال که یکصد و بیست و سه سال از عمر سینما می گذرد، ابتدایی ترین و مهمترین اصل در سینما برای جذب تماشاچی ، جذابیت بصری و موضوعی به اضافه جنبه فان و سرگرمی آن بوده و در ورای این جذابیت، می توان پیام را منتقل ساخت. نه مستقیم و کاملا رو در رو . البته از زحمات استاد حمید قاسم زادگان و تیم کاری اش باید در اینجا تشکر کرد که این جشنواره را با این بضاعت در این حد و اندازه برگزار نمودند.

استقبال از جشنواره وکیفیت فیلمها را چگونه دیدید؟

با وجود کمبود امکانات این جشنواره کاشف استعدادهای بسیاری بود و بعضی از دانشجویان فوق العاده بودند و به قطع یقین کسانی هستند که آینده سینمای ایران را تضمین می کنند.

آیا جشنواره برگزیدگانی هم داشت؟

برنده واقعی جشنواره دانشجویان و تماشاچیان بودند که تجربه یک جشنواره دانشگاهی را لمس کردند و در بحث های پر شوری که میان آنها و فیلمسازان و اساتید و داوران برقرار شد چالش های مفیدی مطرح شد که اگر یک بار دیگر بخواهند فیلم بسازند چگونه فیلمی با معیارها و تکنیک های سینمایی تولید کنند.