نمانامه: فیلم Oppenheimer به کارگردانی کریستوفر نولان و با بازی کیلین مورفی در نقش جی. رابرت اوپنهایمر، خالق بمب اتمی، ارتباطهای زیادی با فیلم There Will Be Blood پل توماس اندرسون دارد.
ارتباطات بصری
یکی از مهمترین ارتباطهای این دو فیلم در زمینه بصری است. طراح صحنه هر دو فیلم، روث دیونگ، از همکاری خود با جک فیسک، طراح صحنه فیلم There Will Be Blood، الهام گرفته است. این تأثیرپذیری در طراحی فضاهای داخلی و خارجی هر دو فیلم قابل مشاهده است.
به عنوان مثال، شهر لسآلاموس در فیلم Oppenheimer شباهتهای زیادی به شهر لیتل بوستون در فیلم There Will Be Blood دارد. هر دو شهر در غرب آمریکا واقع شدهاند و دارای معماری و بافتی مشابه هستند.
ارتباطات روایی
علاوه بر ارتباطات بصری، فیلم Oppenheimer همچنین ارتباطهایی روایی با فیلم There Will Be Blood دارد. هر دو فیلم به موضوع جاهطلبی و معضلات اخلاقی میپردازند.
در فیلم Oppenheimer، اوپنهایمر جاهطلبی خود را برای ساخت بمب اتمی با خطرات اخلاقی این کار در تضاد میبیند. در فیلم There Will Be Blood، دانیل پلینویک، شخصیت اصلی فیلم، جاهطلبی خود را برای کسب ثروت و قدرت با از دست دادن ارزشهای اخلاقی خود همراه میکند.
نتیجهگیری
ارتباطات بصری و روایی فیلم Oppenheimer با فیلم There Will Be Blood نشان میدهد که نولان از آثار اندرسون تأثیر گرفته است. این تأثیرپذیری به فیلم Oppenheimer کمک کرده است تا اثری تأثیرگذارتر و عمیقتر از آنچه که ممکن بود باشد، باشد.
ارسال دیدگاه
در انتظار بررسی : 0