تماشاگران سینما چه کسانی هستند؟

جبارآذین: منتقد سینما و تلویزیون

سینما به ذات، هنر و صنعت و رسانه ای مردمی است، چرا که به جزمواردی اندک، فیلم برای نمایش عمومی و گاه گروهی تولید می شود. ازهمین رومردم، مخاطبان و سرمایه اصلی و واقعی سینما هستند و اساسا فیلم که هنری گران است، برای بازگشت و تامین سرمایه جهت بقاء و درآمد، به گیشه و پول مخاطب نیاز دارد. به عبارتی سینما بدون مردم معنا ندارد.

سینماگران به دلیل مردمی بودن سینما و بازگشت سرمایه و کسب درآمد، باید آثاری سرگرم کننده، سالم و همسو و منطبق با نیاز، سلیقه، فرهنگ و باورهای مردم تولید کنند. بدیهی اینکه مردم عمدتا از فیلمهایی استقبال می کنند و برای تماشای آنها وقت و هزینه صرف می کنند که زندگی نیاز و سلیقه خود را درآن ها ببینند و این رمز ماندگاری سینما است. آب حیاتی که سینمای ایران، فاقد آن است و به جای تکیه بر نظر و نیازمردم! به دلارهای نفتی مدیریت های انحرافی، باند ضد فرهنگ و ضد سینمای مافیا، پولشویان و گروه های سیاسی و تجاری و تولیدات متوسط، سطحی، بد و مبتذل تکیه دارد.

به همین دلایل است که مردم علاقه ای به تماشای فیلمهای سینمایی موجود که با سرمایه آن ها ولی بدون توجه به زندگی و نیاز و فرهنگ آنها توسط سوداگران سینما ساخته می شود ندارند. نکته مهم دیگر اینکه، ازمیان طبقات و قشرهای اجتماعی، فقط سه طیف به نسبت ثابت، به سینما می روند و فیلم می بینند واکثریت مردم به علت مشکلات مادی و دوربودن فیلم ها از ذوق و سلیقه و زندگی و فرهنگ جامعه به سینما نمی روند.

صریح اینکه مردم مخاطبان واقعی فیلم ها و سینمای ما نیستند و سینمای ایران هشتاد و چند میلیونی پنچ میلیون هم مشتری ندارد. طیفهای یاد شده، عبارت اند از:

یک؛ اهالی سینما و رسانه و اقوام و دوستان صاحبان فیلم ها و مسوولان که غالبا رایگان به تماشای فیلم ها می پردازند.

دو؛ گروهی که دستهایشان به دهان هایشان می رسد و جدا از هزینه های جاری زندگی سخت امروز، پولی هم برای تفریح و وقت گذرانی درسینما دارند.

وسوم: رهگذران، مسافران، عده ای از سینما دوستان، دانشجویان رشته های سینما و هنر، سربازان و گروهی ازدخترها و پسرها که سالن تاریک سینما را برای دردل مناسب می دانند!

با این اوصاف، واضح است که سینمای ایران، ملی و مردمی نیست. بلکه بازار مکاره ای است که میان دولتی ها و دوستان مافیا و پولشوی آنها، ارگانی ها و جماعتی از نازل و بازاری سازان بخش خصوصی، شقه شده و سینماگران متعهد، حرفه ای و سلامت اندیش و فیلمسازان غیر وابسته وجوانان خوش فکر، همانند مردم درآن جایی ندارند!