«دروغ‌های زیبا» فیلمی با معیارهای انسانی!

نمانامه: خسرو خسروشاهی که مدیریت دوبلاژ و گویندگی نقش اصلی «دروغ‌های زیبا» به کارگردانی مرتضی آتش‌زمزم، از آثار بخش سودای سیمرغ جشنواره فیلم فجر امسال را بر عهده داشته است، اعتقاد دارد این فیلم وجوه انسانی ارزشمندی دارد.
این دوبلور پیشکسوت در این باره می‌گوید: مدتی قبل مرتضی آتش‌زمزم، رفیق قدیمی من که جای پسرم است، پیشنهاد دوبله فیلم جدیدش «دروغ‌های زیبا» را به من داد. او سال‌ها پیش هم در اولین فیلمی که در لبنان ساخت،  با شرم و حیایی که همیشه درام هست، به من پیام داد: «این فیلم را دوبله می‌کنید؟» که گفتم: «بله، چراکه نه».

او افزود: من با جوان‌ها میانه خیلی خوبی دارم. دروغ‌های زیبا یک فیلم جمع ‌و جور و بسیار خوش‌ساخت با عوامل ایرانی و بازیگران بنگلادشی است و از شرف و انسانیت طبقه کارگر می‌گوید. از کارگرانی که بیهوده عرق‌ هدر نمی‌ریزند و به درجات عالیه انسانی می‌رسند. در این فیلم زندگی یک ریکشاران را می‌بینیم که در کشورهایی مثل هند، پاکستان و بنگلادش جزو زحمتکش‌ترین طبقات جامعه هستند. طی یک‌سالی که درآمریکا بودم، مصاحبه باربارا والترز با راج کاپور را از تلویزیون دیدم. راج کاپور که برای درمان بیماری قلب در بیمارستانی در هیوستون بستری شده بود، در این مصاحبه گفته بود ما رویافروشیم و این قصرهایی که شما در فیلم‌های هندی می‌بینید، اصلا وجود خارجی ندارد و فقط عده بسیار کمی در چنین قصرهایی زندگی می‌کنند. تماشاگران ما همان ریکشا‌ران‌هایی هستند که شب در ایستگاه‌های قطار و زیر ریکشاها‌یشان و در هوای سرد و بارانی یا گرمای طاقت‌فرسا می‌خوابند اما آرزوها و تخیلات‌شان را در فیلم‌ها می‌بینند. اینکه در قصه‌ها نشان می‌دهیم پسر فقیری عاشق دختر پولداری می‌شود یا بالعکس و در آخر فیلم به هم می‌رسند، همان خوشبختی و رویافروشی است.
خسروشاهی در پایان گفت: آقای آتش‌زمزم با ساخت «دروغ‌های زیبا» و روایت قصه یک ریکشاران، خیلی به مدارج انسانی توجه کرده. این‌که چطور آدم‌ها در طبقات پایین جامعه نگران همدیگرند و با وجود شرایط سختی که دارند، دست افراد محروم‌تر را می‌گیرند.
من خیلی فیلم را دوست داشتم و یکی از دلایلی که دوبله آن را قبول کردم، همین وجوه انسانی فیلم بود. با این‌که قصه این فیلم شریف و انسانی در بنگلادش روایت می‌شود اما مضامین و مفاهیمی جهانی دارد و با وضع زندگی در کشور خودمان همخوانی دارد و برای جامعه امروز ما هم دیدنی خواهد بود. ممکن است با دیدن این فیلم، خیلی‌ها که دست‌شان به دهان‌شان می‌رسد به خودشان بیایند و قدمی برای کمک به همنوعان خود بردارند. چقدر خوب می‌شود اگر بعد از نمایش در جشنواره فیلم فجر و اکران سینما، تلویزیون این فیلم سالم و شریف را بخرد و امکان تماشای آن را برای همه مردم و مخاطبان فراهم کند.