به قلم: جبار آذین
استاد و منقد سینما همیشه با گفتار و نوشتار صریح، از حضور و نفوذ سیاست و تجارت در حوزه های هنر و سینما و یازی گروهی از هنرمندان در عرصه های سیاسی، در قالب صنوف هنری و فرهنگی انتقادکرده و آن را بهانه ای برای تخریب و تحقیر سینما و سینماگر و ایجاد بن بست های بیشتر در مسیر آزادآندیشی و تولید فیلمهای غیر وابسته و غیرسفارشی و غیر رانتخواری دانسته ام.
در همین راستا، پیوسته از هنرمندان و سینماگران که خود و آثار شان، مورد ممیزی سلیقه ای و سیاسی قرارگرفته و قربانی زد و خوردهای سیاسی شده اند، دفاع کرده و اقدام نادرست آزاردهندگان هنر و هنرمند را نکوهش کرده و می کنم. هنرمند آزاده و متعهد و متدین، حق دارد، با ساخت انواع فیلم های خوب و شایسته به عنوان هنرمند کنار مردم ایستاده و از زوایای آسیب شناسانه با رویکرد سازندگی به نقد معضلات، مسائل و مشکلات اجتماعی و سیاسی و فرهنگی بپردازد. گرچه در این میان ،گاه از ناحیه برخی مسوولان و هنرمندان با افراط و تفریط روبرو بوده ایم، ولی این رخداد نباید منجر به تعمیم آن به جامعه هنری شود و تر و خشک را با هم بسوزاند و دامن هر هنرمندی که مخالف ما و منافع و سیاستهای جناحی ما می گوید و می نویسد و می سازد را بگیرد.
از همین رو، حمایت معقول و مناسب از سینماگران و هنرمندانی که به دلیل تولیدات هنری و فرهنگی انتقادی و اجتماعی و سیاسی، دچار مشکلات حقوقی، اجتماعی ،کاری و فعالیت هنری می شوند، به صورت فردی و حتی گروهی و نه در زیر چتر صنوف!- امری انسانی و فرهنگی است. در ماه های اخیر، شاهد بازداشتها و ممنوعیت های بعضی هنرمندان هستیم و مورد جدید آن بازداشت علی احمدزاده کارگردان فیلم های مهمونی کامی، مادر قلب اتمی و پدیده است که مانند اتهام های دیگر هنرمندان بازداشتی، از اتهام او هم بی خبر هستیم و در این زمینه، شفاف سازی و اطلاع رسانی رسانه ای صورت نگرفته است.
چنانچه این قبیل ممنوعیت ها و محدودیتها، خارج از فضای هنر، فرهنگ و تولیدات هنری و سینمایی و یا نتیجه مغایرت با منافع و سیاست است، باید جامعه و بخصوص اهالی فرهنگ و هنر و رسانه در جریان درست و یا غلط آن باشند. مسوولان بویژه متولیان فرهنگ و هنر و سینما باید با روشنگری و شفاف سازی، مانع قاطی شدن دوغ و دوشاب شوند!
ارسال دیدگاه
در انتظار بررسی : 0