پایگاه خبری نمانامه: تولید و اتالوناژ می تواند راه زیادی را برای زیبا کردن تصویر شما طی کند، اما وقتی قصد بدست آوردن یک تصویر حقیقتا سینمایی دارید؛ چیزی که جلوی لنز وجود دارد مهم است. وقتی نسخه رایگان Lite نرم افزار Resolve DaVinci وارد بازار شد، همه ی فیلمبرداران و تدوینگرانی که می شناختم یک تصحیح رنگ و اتالوناژ کار آماتور شدند. تقریبا در همان زمان بسیاری از همکاران من شروع به ضبط با دوربین های RAW یا دوربین هایی که توانایی ضبط ProRes داشتند کردند. آنها با تاکید بیش از حد اهمیت پس تولید را تا حدی باال بردند که کم کم باعث فراموشی یک سری از عناصر سنتی فیلمبرداری شد. پیش فرض فیلمسازان در چند سال گذشته به گونه ای شده است که “در پس تولید درستش می کنیم” و روی پس تولید و اتالوناژ تکیه بیشتری می کنند تا گرفتن تصویر خوب در دوربین. به همین خاطر استفاده از فیلتر برای بسیاری از عالقه مندان به فیلمبرداری تبدیل به چاره ی روز مبادا شده است، به این دلیل که آنها به اشتباه باور دارند که ظاهر و جلوه هر فیلتر را می توانند در پس تولید بازآفرینی کنند.
اگر شما قصد دارید سینمایی ترین تصویر ممکن را بدست آورید، می بایست تا جای ممکن کارها را روی خود دوربین انجام دهید. بیایید نگاهی بیاندازیم به فیلترهای فیلمبرداری که در دست فراموشی هستند. دو فیلتر اول از حیاتی ترین ها هستند )که ممکن است قبال داشته باشید(، اما فیلترهای بعدی هم در جای خود بسیار ارزشمند هستند
۱٫ فیلتر UV( فیلتر فرابنفش( فیلتر UV دقیقا کاری را که از اسمش بر می آید انجام می دهد؛ جلوگیری از ورود نور اضافی فرابنفش به داخل دوربین و سنسور جهت جلوگیری از جلوه های نامناسبی که به تصویر می دهد. در حقیقت با دوربین های امروزی دیگر واقعا نیازی به فیلتر UV وجود ندارد، اما بهتر است آن را خریداری کنید تا راهی جهت حفاظت سرمایه گذاری شما، یعنی لنزنان شما باشد. بسیاری از فیلمبرداران حرفه ای ترجیح می دهند همیشه فیلتر UV روی لنزهای خود داشته باشند تا سطح لنز را از هر گونه خراشیدگی و ضربه های وارده ی احتمالی، امن نگه دارند. زمانی که از فیلترهای UV استفاده می کنید باید حواستان باشد، چون بعضی از این فیلترها )مخصوصا انواع ارزان قیمت تر( ممکن است هنگام ضبط بازتاب ها یا لکه های نوری عجیبی تولید کنند. اما بهتر است همیشه عادت داشته باشید که فیلتر UV روی دوربینتان قرار دهید، اما یادتان نرود در صورت وجود لکه های نوری هنگام ضبط آن را از لنز جدا کنید.
۲ .فیلتر ND( فیلتر چگالی خنثی( اگر شما یک کیت فیلترهای ND( یا ND Variable تنظیم شونده( ندارید، باید حتما تهیه کنید. اگر تازه کار هستید و اطالعی ندارید، فیلترهای ND دقیقا مثل یک عینک آفتابی روی لنزهای شما هستند. استفاده از این فیلتر این امکان را به شما می دهد که بدون تغییر سرعت شاتر، دیافراگم یا حساسیت سنسور )ISO )به کنترل نوردهی تصویرتان بپردازید. ارزش آنها غیرقابل توصیف است و برای بدست آوردن تصویرهایی با عمق میدانی کم، یک ضرورت
فیلترهای ND را می توان به صورت پک با تعداد مختلف خرید و برای کم کردن نور در مقیاس های کوچک، آن ها را روی هم قرار داد و یا می توان یک ND Variable خریداری کرد که با چرخش فیلتر به آرامی تصویر را تاریک تر می کند. فیلترهای ND Variable که با چرخش فیلتر تنظیم شدت می شوند، راحت ترین و سریع ترین گزینه برای روزهای فیلمبرداری شلوغ شماست؛ اما عموما کیفیت کمتری دارند و می توانند با تغییر رنگ قسمت های خاصی از تصویر تاثیر منفی روی آن بگذارد.
۳٫فیلتر Polarizer( پوالریزه( در کنار فیلتر ND ،فیلتر پوالریزه قطعا مهمترین فیلتر خالقه ای هست که هر فیلمبرداری باید داشته باشد. فیلتر پوالریزه به خوبی بازتاب ها، انعکاس ها و هر گونه منابع نوری ناخوشایند دیگری را بدون تاثیرگذاری و تاریک کردن کل تصویر، از بین می برد. به عبارت ساده تر؛ لنزهای پوالریزه به گونه ای طراحی شده اند که نورهایی که در تصویر نمی خواهید را حذف کرده، اما نوری را که برای نوردهی تصویر نیاز دارید بدون تغییر وارد سنسور کنند. فیلترهای پوالریزه عموما هنگام فیلمبرداری از پشت شیشه ماشین، یا هر نوع شیشه دیگری که بازتاب دارد کاربرد دارند. فیلتر کمک می کند که دوربین از میان انعکاس ها بتواند سوژه را ببیند. آنها همینطور زمان فیلمبرداری از آسمان و ابرها هم با بیرون آوردن جزئیات و بافت های ریزی که بدون فیلتر قابل مشاهده نیست، تصاویر زیبایی می سازند.
۴ .فیلتر Diffusion( دیفیوزر( با دوربین های امروزی که بیش از حد شارپ و واضح هستند، هیچ زمان بهتری از امروز برای داشتن یک فیلتر دیفیوزر نیست. همانطور که از اسم آن معلوم است؛ تصویر شما را کمی نرم می کنند و معموال یک هاله زیبا و کوچک دور بخش های خاصی از تصویرتان ایجاد می کنند. وقتی فیلترهای دیفیوزر با دوربین هایی که تصویرهای نرم می دهند ترکیب می شوند؛ نتیجه به نوعی بسیار نرم و رویا مانند می شود، اما وقتی روی دوربین هایی مانند GH4 Lumix یا C300 Canon که بسیار تصویر شارپ و واضحی دارند ) که شاید یک ضعف باشد ( باعث می شود تصویر از حالت دیجیتال خارج شده و ارگانیک و طبیعی تر جلوه کند.
۵٫ فیلترهای رنگی فیلترهای تناسب رنگی می توانند تصویر شما را گرم یا سرد کنند و یا جلوه ای از رنگ خاص به تصویر شما بدهند. تنظیم وایت باالنس ) تراز سفیدی ( به صورت دستی و تصحیح رنگ در پس تولید قطعا می تواند این جلوه را بازآفرینی کند؛ اما هیچوقت دقیقا مثل آن نخواهد بود. این نوع فیلترها مخصوصا زمانی که دوربین شما اجازه تنظیم دستی وایت باالنس را نمی دهد و یا با یک فرمت بسیار فشرده شده ضبط می کند سودمند خواهند بود، از آنجایی که این اجازه را به شما می دهد که تصویر دلخواه خود را در دوربین بدست آورید و از دستکاری های سنگین پس تولید که باعث افت کیفیت خواهند شد جلوگیری کنید. جدا از آن و از هر دوربینی که استفاده می کنید، تجربه و تفریح با این لنزها می تواند بسیار جالب باشد. آنها معموال جلوه های غیرقابل پیشبینی خاص و ویژه ایجاد می کنند
ترجمه: فرزاد شهاب منبع: کتاب ۱۰۱ نکته و حقه فیلمسازی به گردآوری PremiumBeat
ارسال دیدگاه
در انتظار بررسی : 0