مراسم نکوداشت زنده یاد «خسرو سینایی» برگزار شد

نمانامه: نکوداشت زنده یاد «خسرو سینایی» کارگردان، نویسنده، آهنگساز و شاعر روز سه شنبه ۳۱ مردادماه ساعت ۱۸ در سالن فردوس موزه سینمای ایران برگزار شد. در این مراسم جمعی از چهره های مطرح و دانش آموختگان مرکز اسلامی آموزش فیلمسازی باغ فردوس (از دانشجویان زنده یاد «خسرو سینایی») به ایراد سخن پرداختند.

زنده یاد «خسرو سینایی» در دهه ۶۰ با حضور در مرکز اسلامی فیلمسازی باغ فردوس جان تازه‌ای به جوانان علاقمند به سینما و مستند بخشید. سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه از هجدهمین دوره جشنواره فیلم فجر برای «عروس آتش»، لوح زرین بهترین کارگردانی از دومین دوره جشنواره فیلم فجر برای «هیولای درون»، نشان «هنرمند با افتخار» از وزارت فرهنگ جمهوری لهستان برای «مرثیه گمشده» و .. از جمله جوایز و افتخارات زنده یاد «خسرو سینایی» است.

جزیره رنگین، کویر خون، مثل یک قصه، عروس آتش، کوچه پاییز، در کوچه‌های عشق، یار در خانه، هیولای درون، زنده‌ باد و مستندهایی همچون راویان تاریخ، آوازهای سکوت، میان سایه و نور، کوچه پائیز، سر مرز و .. از جمله آثاری هستند که از این هنرمند فقید سینما به یادگار مانده است.

در شروع مراسم مستندی در مورد زندگی خسرو سینایی پخش شد و در ادامه محمدرضا اصلانی شاعر و مستندساز مطرح کشور سخنرانی کرد و گفت: به جرات می توانم بگویم که سینایی بنیانگذار پرتره های مستند است. من سال ۴۰ با خسرو سینایی آشنا شدم. او جوانی خوش چهره و کم حرف بود که معلوم بود یک انسان دارای تمدن فرهنگی است و من در او احترام خاصی دیدم و معلوم بود آمده کاری مثبت انجام بدهد. او در فیلمهایش با نظمی که در عنصرهای متفاوت که برای ساخت فیلم در دست داشت به سوژه احترام ویژه ای می گذاشت. سینایی در هر کدام از کارهایش آن چیزی که جزء داستان نبود در ارتباط با سوژه از آن داستان می ساخت.

این استاد پیشکسوت در پایان اظهار داشت: عاشقان، لیلی و مجنون خویش هستند و سینایی از دسته ی عاشقان بود.

در ادامه مراسم یکی از شاگردان استاد سینایی پشت تریبون رفت و گفت:

استاد سینایی بسیار فیلمهای خوبی با دانش آکادمیک ساختند. بعد از ساخت اولین فیلم من که دانشجوی ایشان بودم و در مورد نمدمالهایی در غاری در دزفول به صورت دوربین روی دست برای کار دانشجویی فیلمبرداری کرده بودم استاد به بنده گفتند شما فیلمبردار خوبی می شوید. او همیشه مرتب و منظم بود و در چارچوب علمی سخن می گفتند و در انتقال علم و دانش آکادمیک برای آگاهی به دانشجویان کوتاهی نکرد. ما اصلا فکر نمی کنیم استاد سینایی در بین ما وجود ندارد بلکه اثر او همیشه هست.

همایون امامی یکی دیگر دانشجویان استاد خسرو سینمایی، در مورد ویژگی های فیلمهای او صحبت کردند و گفتند: از دهه ی ۴۰ و ۵۰ که شروع به فیلمسازی کردند، گاهی به دلیل یک سری موضع گیری ها، فیلمهای او رد می شد. اما فیلمهای مستند فرهنگی که ایشان ساخت به زیرساختهای فرهنگی پرداخت و برای انتقال قدرت، مقوله ی فرهنگ یکی از مهم ترین مهره های مورد نیاز جهت این انتقال است. نگاه انسانی او نسبت به پیرامون خود نیز همیشه مورد انتقاد قرار می گرفت. او نگاه وطن خود را با یک نگاه جهانی پیوند می زد و این یکی از ویژگیهای مهم خسرو سینایی است. یکی دیگر از هنرهای دیگر او آمیختگی زندگی خود با فیلمهایش است. من در مورد استاد سینایی کتابی تالیف کردم تحت عنوان (یک عمر، یک راه، یک عشق ) که نتیجه گفتگو های من با استاد سینایی است.

در پایان فیلمی از ساخت و راه اندازی پارکهایی که به مناطق محروم اهدا کرده بود، پخش شد.

گزارش: رسول درنگ