جشنواره کودک، مهد کودک نیست!

جبار آذین: مدرس و منتقد سینما و تلویزیون

نمانامه: جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان، قدیمی و مهمترین جشنواره سینمایی کشور است و مخاطبان آن را طیفهای گسترده و علاقه مند کودکان و نوجوانان و خانواده ها تشکیل می دهند. روزگاری این جشنواره در ایران و جهان، از اعتبار و احترام شایسته برخوردار بود و آثار سینمایی کودک و نوجوان، دوستداران فراوان داشت.

با آنکه امروز فیلم ها و جشنواره کودک در ایران،خواهان بیشمار دارند، ولی بازار تولید فیلم های ویژه کودک و نوجوانان، چون گذشته داغ نیست و جشنواره آن در جایگاه مهم خود قرار ندارد.

آسیب شناسی و بررسی دلایل و مسایلی که مسبب چنین اوضاع بد و ناپسندی شده می توانست برگزار کنندگان دوره سی و پنج این جشنواره را یاری رساند تا با توجه به کمبودها و نواقص و کاستی ها و کج روی ها در مسیر احیا و رونق جشنواره و سینمای کودک و نوجوان، گام های اصولی و اساسی بردارند.

گرایشهای فکری و سیاسی در دولت های پیشین، نفوذ و هجمه فرهنگ بیگانه،کم توجهی و بی سوادی متولیان وقت سینما از فرهنگ، نیازها و خواستهای جامعه و دور شدن مضامین و محتوای فیلمهای کودکان از ارزشها و آرمانها و فرهنگ ایرانی و اسلامی و ترویج سینما و هنر لیبرال و بازاری و تولید فیلم های سطحی و بدون محتوا و استفاده ابزاری از جشنواره کودک برای تحمیل قدرت و گسترش نفوذ که منجر به برگزاری قدرتی آن در شهر های مختلف توسط افرادی شد که اهل فرهنگ نبوده و وابسته به جریانهای سیاسی و اقتصادی و مافیایی بودند، تقویت و ترویج آگاهانه تولید و اکران فیلم های گیشه ای، حمایت نشدن از فیلم ها و سینماگران کودک و نوجوان و … از جمله علت های ایستایی و در جازدن این سینما و تولیدات آن بود.

زمانی، بخشی از فیلمهایی ایرانی که در جشنواره های جهانی به نمایش در می آمدند و جوایزی کسب می کردند، آثار سینمای کودک و نوجوان بودند و فیلمهای کودک و نوجوان در کشور، برای اکران، سینماهای خاص خود را داشتند.

نگارنده و دیگر منقدان مستقل و آزاد، طی سال ها به کرات این موارد کارشناسی را مطرح کرده ایم، ولی دیروز هم مانند امروز گوش شنوا وجود نداشت! دردولت سیزدهم، اداره سینما به کسانی سپرده شده که از منظر نگاه و اجرای تخصصی و سینمایی، مانند همقطاران پیشین خود دچار فقر هستند و افزون بر این نکته، درسطحی نگری و سر دادن شعار با قبلی ها مشترک اند.

برنامه ها، انتخابهای غیر تخصصی هیات های انتخاب و داوری و مجریان و عوامل جشنواره و اجرای نمایشی و تبلیغاتی جشنواره و…. نشان دهنده تداوم انحراف ها و غلط های پیشین و ادامه مظلومیت و غربت سینما و جشنواره کودک است. جامعه و فرهنگ و هنر و سینمای ایران و سینما و جشنواره فیلم کودک، به تحولات امید آفرین و تخصصی نیازمندند و این مهم با شعر و شعار و بازی و بی سوادی فرهنگی و سینمایی،اجرایی نمی شود.

منصوبان سینما ناشناس دوره سی و پنج، جدا از اینکه اهل سینما و جشنواره نیستند و سینمای کودک و جشنواره آن را با فضای مهد کودک اشتباه گرفته اند، از تغییر و تحول در جشنواره امسال داد سخن داده اند، شعار بی محتوایی که خزاعی و نامدیرانش هم آن راتکرارمی کنند، اینها نمی دانند که هر تغییر لزومابه معنای تحول نیست و چه بسا تخریب باشد و دار و دسته کنونی حاکم بر سینما نشان داده اندکه فرهنگ و هنر را با ندانم کاری به سوی تخریب می برند. برای غربت و مظلومیت کودکان و نوجوانان کشور و جشنواره و سینمای کودک و همچنین سینمای کشور باید گریست!